در ستایش اصول فقه

نسیم انلاین: حجت الاسلام مهدی همازاده در اینستاگرام خود نوشت:

چه کسی فکر میکرد ورود کرونا به ایران و قم، اینقدر مظهر برداشتهای متفاوت الهیاتی بشود؟

نظر متخصصین وزارت بهداشت بر این بود که حرمهای شهر قم موقتا تعطیل شوند. و این بخش مهمی از مناقشات مذهبی را کلید زد.

البته سایر محل اجتماعات مانند نمایشگاههای فروش بهاره و سینماها و موزه ها و مدارس و دانشگاهها و ... نیز به همین ملاک تعطیل شد.

اما تولیت حرم حضرت معصومه و برخی مداحان و منبری ها با اصرار بر تلقی خاص خویش از نظام مسببات مادی و قدسیت حرمهای اهل بیت، نه تنها در برابر این توصیه ایستادگی کردند، بلکه بعضا مخالفین شان را دچار نقص در ایمان دانستند و ... . خوشبختانه برداشت عقلانی جاری در اصول اجتهاد شیعی و ملاحظات ثانوی مربوط به وهن مذهب و ...، موجب شد اکثر مراجع در قم اعلام کنند نظر تخصصی وزارت بهداشت را در این باره حجت می دانند و این البته براساس واگذاری موضوع شناسی قواعد مهمی مانند "لاضرر و لاضرار فی الدین" و حرمت ایذاء غیر و ... به عرف تخصصی بود که منطبق بر استنباط سنتی و جواهری است. آیت الله سیستانی و مراجع نجف که اساسا حرم امیرالمؤمنین را پس از اعلام اولین تست مثبت کرونا در نجف، تعطیل کردند. اما گروههای اخباری گرا و تخصص گریز معاصر که در موضوعاتی مانند "طب اسلامی" و "قمه زنی" و "هیئت های خیابانی شبانه" و ... هم هرکدام به نحوی بروز یافته و تلقیات خاص خویش از ارادت به اهل بیت را با اصرار عملیاتی کرده بودند، در این موضوع نیز به صورتی جالب توجه به میدان آمدند. از توهین به مردمی که موقتا زیارت حرم را تعطیل کرده اند تا تعمد به برپایی تجمعات مذهبی در شهر و حرم تا ... که خلاف نظر صریح پزشکان متخصص و متولیان وزارت بهداشت بود. تولیت حرم حضرت معصومه اما در این میان، پدیده لیگ بود که یک تنه و برخلاف اعلام رسمی تولیت حرم رضوی و آستان مقدس علوی و ...، تلقی خاص خویش از نظام اسباب و علل مادی را به اجرا گذاشت و همچون قبل که با بیان علنی ماجرای گفتن ذکر یاعلی توسط رهبری در زمان تولد ایشان، خوراکی مفصل برای مخالفین دین و روحانیت فراهم آورد، مجددا به چنین نقشی بازگشت. می دانیم که در میانه این سیل اخبار ناراحت کننده و سوء استفاده های بدخواهان، باید محتاط بود. لذا فقط جای طرح این سؤال باقی می ماند که آیا پس از کنار کشیدن آیت الله جوادی آملی و آیت الله امینی از امامت جمعه قم، نوبت به ایشان می رسید؟

آیا تقویت نگرش اصولی به دین نباید مقدم بر ملاک تعلقات سیاسی باشد؟