حسن بیگی: رمان "آه باشین" ماندگار و برای تمامی زمان‌های تاریخی است

به گزارش خبرنگار «نسیم»، ابراهیم حسن بیگی داستان نویس نیز که در نشست بازخوانی و نقد کتاب "آه باشین" نوشته "محمد کاظم مزینانی" در فرهنگسرای انقلاب حضور داشت در سخنانی گفت: آقای مزینانی را عمدتا به عنوان یک شاعر خصوصا شاعر کودک و نوجوان می شناختم. وقتی نخستین رمان ایشان را مطالعه کردم احساس کردم شاید بسیاری از رمان نویسان خوب ما از شعر شروع کرده باشند.

وی افزود: زمانی که این رمان را به عنوان یک منتقد مطالعه کردم و هرچه رو به جلو می رفتم در خواندن کتاب متوجه میشدم که آقای مزینانی از نظر ساختاری و تکنیکی در این رمان کار بزرگی را انجام داده است.

حسن بیگی ادامه داد: این رمان کاملا شکل چندین پازل را دارد که خواننده باید اینها را در کنار هم قرار بدهد تا شکل واقعی این اثر را در ذهن خواد ایجاد کرده و بسازد. در حقیقت بهترین نوع داستان نویسی این است که نویسنده بخشی از آن را بنویسد و بخشی دیگر را اجازه بدهیم تا خواننده بنویسد.

این داستان نویس خاطرنشان کرد: در نوشتن رمان هرچه نویسنده بیشتر سعی بکند بخشی از مسئولیت درک مطلب و نوشتن را به خواننده واگذار بکند این اثر موفق تر است. در حقیقت این کاری است که آقای مزینانی در رمان های خود انجام داده است.

وی اضافه کرد: آقای مزینانی جدای از اینکه کار خود را با این گونه داستان نویسی سخت تر کردند موضوعی را هم انتخاب کردند که انصافا موضوع آسانی برای نوشتن نیست. نویسنده وقتی در رمان خود بخش های تاریخی را نقل می کند به سخت ترین دوره آن یعنی دوره قاجار می پردازد.

حسن بیگی تصریح کرد: نوشتن در مورد زمان قاجار نگارش و سبک خاصی طلب می کند. در حوزه فیلم موفق ترین فیلم ساز "علی حاتمی" است که می دانید با چه وسواس و قدت نظری تصاویر عصر قاجار را خلق می کرد. همه این کارها را هم آقای مزینانی در رمان های خود انجام داده است. بعد از او نیز محمدرضا جولایی بود که دو سه کار خیلی خوب در دهه هفتاد در حوزه موضوعات قجر نوشت.

این داستان نویس یادآور شد: زمانی که من این رمان را مطالعه می کردم احساس کردم که فیلم علی حاتمی را می بینم. ان هم با همه جزئیاتی که علی حاتمی زحمت می کشید و در فیلم های خود تصاویر 100 سال پیش را خلق می کرد. در اینجا آقای مزینانی نهایت ریزبینی را در نگارش داستان خود بکار برده است.

وی افزود: آثاری از این دست را خیلی سخت است که در یک قالب قرار بدهیم. در حقیقت این رمان پوششی برای مطرح کردن یک سری نمادهای مدنظر نویسنده است. این قبیل رمان ها را می توان رمان های ماندگاری محسوب کرد و فقط برای عصر قاجار نیست و بلکه برای تمام دوران و اعصار محسوب می شود.