کریم‌خانی: هیچ سابقه خوشایندی از پذیرفت کنوانسیون‌های انتخابی نداریم
مسئول پروژه‌های نرم‌افزاری مجمع ناشران انقلاب اسلامی در برنامه رادیو گفتگو گفت: کنوانسیون برن در واقع در امتداد آن اتفاقی است که برای قصه هسته‌ای ما می‌افتد
به گزارش خبرنگار «نسیم»، احسان کریم‌خانی، مسئول پروژه‌های نرم‌افزاری مجمع ناشران انقلاب اسلامی در برنامه شبکه رادیویی گفتگو با موضوع پیوستن به کنوانسیون برن با بیان اینکه با رعایت حقوق مولف و قانون کپی رایت موافق هستم، گفت: دولت سال ها است که پیگیر بحث کنوانسیون برن است و حق مالکیت ادبی، هنری و علمی از شمول این کنوانسیون به شمار می رود.
وی با بیان اینکه در پدیده‌های صنعتی و مالکیت‌های علمی می‌گویند کسانی که این کنوانسیون را می‌پذیرند در واقع مالکیت علمی را هم در آن گنجانده‌اند و می‌توان آن را پذیرفت، اظهار داشت: سال 2004 یک سندی را بانک جهانی منتشر کرد با عنوان «جهانی‌سازی چگونه عمل می‌کند». چون آقای آموزگار به این اشاره کردند که ما باید بازار‌هایمان را گسترش دهیم و این گسترش بازار یعنی طبیعتاً باید به زبان‌های دیگر هم کتاب منتشر کنیم. در این مقاله عنوان شده : 45 میلیارد دلار سالانه اضافه پرداخت کشورهایی است که می‌خواهند به کنوانسیون برن بپیوندند یعنی آنها وقتی این حق ماکلیت را محترم می‌شمارند کم‌کم به خاطر حقوقی که تاکنون محترم نشمرده‌اند یا قرار است محترم بشمارند، باید یک حد رایتی را در تمامی حوزه‌ها اعم از حوزه‌های نرم‌افزاری، علمی، دارویی، کشاورزی و ادبی پرداخت کنند و آن طرف این حق را دارد که دریافت کند.
مسئول پروژه های نرم افزاری مجمع ناشران انقلاب اسلامی در همین زمینه افزود: البته اگر بخواهیم این عدد را الان تبدیل کنیم عدد جالبی می‌شود که خوب است بدانیم. 142 بنویسیم و 12 صفر جلوی آن گذاشته و بعد آن را بخوانیم. هر سال با چه چیزی مواجه هستیم و چقدر می‌توانیم کتاب بفروشیم که این عدد را جبران کند. آیا فقط همین است و با همین تمام می‌شود. یعنی ما هر سال باید 142000000000000 پرداخت می‌کنیم.
کریم خانی با بیان اینکه 97 درصد حقوق ثبت‌شده علمی که برای کشورهای ثروتمند است، تصریح کرد: حقوق مالکیت معنوی و کنوانسیون برن یک حق تقدم‌هایی را قائل می‌شوند؛ یعنی اگر اولین نفر رسید، باقی دیگر بی‌خیال و آن حق با آن طرف است. چه اتفاقی می‌افتد؟
وی گفت: در کشور خودمان یک قانونی داریم که متأسفانه 50 سال است که بازنگری نشده است. یعنی داخل مرزهای کشور خودمان ناشران‌مان دچار کتاب‌سازی هستند یعنی ناشری کتابی را ترجمه می‌کند و بلافاصله یک ناشر دیگری آمده و از روی دست آن با مقداری تغییر متن و ویراستاری، آن را دوباره چاپ می‌کند. در حقیقت در خود قوانین داخل آن کشور نمی‌توانیم آن را کنترل کنیم قوانین اصلاً بازدارنده نیستند، بررسی‌ها اصلاً درست و حسابی نیست آن دفتر حقوقی هم که گفتید، خیلی نمی‌تواند کمکی به این قصه کند.
مسئول پروژه های نرم افزاری مجمع ناشران انقلاب اسلامی با بیان اینکه تقویت ساختار حقوقی، قانونی و جزایی داخلی برای رعایت حق مؤلف در حوزه ادبیات و این حوزه‌هایی که به حوزه کتاب مربوط است، گام اول است، تصریح کرد: اگر می‌گوییم کنوانسیون برن خوب نوشته شده است، همان متن را تبدیل به قانون جمهوری اسلامی کنیم برای رعایت‌اش با همه الحاقات و اینها و یک مقدار تمهیدات شدیدتری را ببینیم. ولی اگر می‌خواهیم به کنوانسیون برن بپیوندیم با این تصور که کنوانسیون برن برای ما آورده اقتصادی دارد، چون می‌رویم کتاب را آنجا می‌فروشیم به جوانب دیگر موضوعات هم فکر کنیم.
کریم خانی با بیان اینکه به عقیده من وزارت صنایع بیشتر به کنوانسیون برن مرتبط است، گفت: درست است که برن حق مالکیت ادبی است، ولی هنری و علمی هم هست و بیشترین میزانی که یک کشور در حال توسعه دنبالش است، کسب علم است. این نقل و قول را دوباره می‌کنم که یک آقایی رئیس کمپانی مشهوری است، که ماشین‌سازی می‌کند و روی خودرورهای آخرین تکنولوژی کار می‌کند. ایشان یک مصاحبه‌ای دارند و می‌گوید که همه حقوق مالکیت فکری و علمی‌ام را آزاد اعلام می‌کنم چون آرزوی من این نبود، آرزوی من این بود که همه دنیا به ماشین‌هایی پاک‌تر و سالم‌تر دست پیدا کنند. ولی عملاً من مسیری که بهش رسیدم را خودم مین‌گذاری کردم و بعد توضیح می‌دهد که پذیرفتن حقوق مالکیت علمی که در کنوانسیون برن به آن خیلی تأکید می‌شود و کشورهای دیگر را وادار می‌کند که طبق آن عمل کنند، مین‌گذاری مسیر علم است. یعنی شما یک مسیر علمی را می‌روید پشت سر خودتان را با حقوق ثبت اختراعات قفل می‌کنید و نمی‌گذارید کس دیگری برود و هر کسی برود را به دادگاه می‌کشانید. اتفاقی که می‌افتد این است که دیگر باب علم در آن حوزه بسته می‌شود.
وی با بیان اینکه امروزه علم قدرت است و نه نفت، تصریح کرد: آمریکا 100 سال بعد از اینکه کنوانسیون جهانی تصویب و مطرح شد آن را می‌پذیرد. قطعا آمریکا در این زمان به علم رسیده و درصد تولید ناخالصی از علم یک درصد بسیار زیادی است ومطمئن است که اگر این را ببندد دیگر نمی‌تواند به آن قدرت علمی برسد؛ از این رو دنیا به دو قطب تقسیم می‌شود، رعیت‌ها و عالمان.
مسئول پروژه های نرم افزاری مجمع ناشران انقلاب اسلامی افزود: کنوانسیون برن صرفاً برای حقوق ادبی نیست و آن چیزی که ما داریم می‌پذیریم تحت عنوان سه‌گانه تیریپس در پیش مقدمه پذیرش wto به یکباره خیلی از کشورها آن را پذیرفته‌اند.
کریم خانی اظهار داشت: کسانی که دارند با کنوانسیون‌های جهانی و در مورد تجارت جهانی و جهانی‌سازی دعوا می‌کنند حرف‌شان این است که کمپانی‌های چند ملیتی مالکیت دانش دنیا را با کمک وکلای بسیار قوی خودشان ثبت می‌کنند، در عرصه کشاورزی، برنج و در عرصه دارو همه داروهایی همانند ایدز، مالاریا و هموفیلی و هر چیزی که فکر کنید. آیا این اتفاق و این بسته شدن جریان دانش می‌تواند به ما کمک کند.
وی با بیان اینکه کپی‌رایت یعنی سد زدن جلوی علم گفت: به عبارت دیگر یعنی من قلعه‌ای که آنها با کپی‌رایت برای علمی که توانستند رو دوش بقیه بگیرند و تولید کننده را محترم بشمارم و بگویم اگر می‌خواهم علمی را تولید کنم صرفاً به کارفرما و اربابان دنیا می‌دهم حرف مهمی است چرا هندوستان، چین و بسیاری از کشورهای دیگری که می‌خواهند راه علم را پیگیری کنند می‌گویند مهندسی معکوس.
مسئول پروژه نرم افزاری مجمع ناشران انقلاب اسلامی با بیان اینکه آیا کسانی که در یک مملکت مسلمان و شیعی زندگی می‌کنند، می‌توانند بگویند که به صورت رسمی وزارت ارشاد دارد لایحه‌ای را تصویب می‌کند که در قصد پذیرش حبس العلم جهانی را داریم، گفت: قطعا حق مولف باید داخل این مرزها محترم شمرده شود در قوانین داخلی در صورتی که به اتفاق حبس العلم نیفتد. هر کسی که در این مملکت می‌خواهد همچین قانونی را بپذیرد برود مطالعه کند که جهانی‌سازی چگونه عمل می‌کند؟ بانک جهانی سال 2004، آن عدد را ببینند و ببینند آیا واقعاً ما اینقدر منفعات کسب کردیم که در مقابل آن اینقدر آورده داشته باشیم.
کریم‌خانی گفت: لازم نیست برن را بپذیرید تا به حق مؤلف خارجی احترام بگذارید؛ بلکه رداشت خودتان را از قانون مؤلفان و مصنفان برای 50 سال پیش به حق مؤلف خارجی هم تسریع دهید یعنی اگر کسی می‌خواهد ترجمه بگذارد یا هر کار دیگری بکند موظف است که اجازه آن را از مؤلف آن گرفته باشد.
وی اظهار داشت: لازم نیست که به کنوانسیونی بپیوندیم که این کنوانسیون داوطلبانه، کنوانسیونی است در امتداد آن اتفاقی که برای قصه هسته‌ای ما می‌افتد. ما هیچ سابقه خوشایندی از پذیرفت کنوانسیون‌های انتخابی و غیر اجباری نداریم و متأسفانه یا خوشبختانه دولت‌ها آمده و قول می‌دهند که مشکل ما که در پذیرش کنوانسیون جهانی که هسته‌ای است، را حل کنند. خب چرا از اول پذیرفتیم؟ الان دولت پاکستان نپذیرفته و بمب هسته‌اش را هر چند وقت یکبار دارد تست می‌کند. هیچ کسی هم در دنیا نمی‌تواند بگوید که بالای چشمت ابرو است و می‌خواهم تحریم‌ات کنم ما یک کنوانسیون داوطلبانه را پذیرفته‌ایم و کشور زیر بار تحریم است.
