روزی که همچنان بلاتکلیف است
سوم اردیبهشت، روز بزرگداشت «شیخ بهایی» که فرامی‌رسد معماران ایرانی دور هم جمع می‌شوند و این روز را به نام «روز معمار» یا «روز معماری» جشن می‌گیرند اما با وجود تلاش‌های ۱۳ ساله و انتظار جامعه معماری برای اختصاص یک روز خاص در تقویم ملی، این روز هنوز به تقویم رسمی کشور راه پیدا نکرده است.
به گزارش ایسنا، شیخ بهایی مهندس و معمار بناهای معروفی در دوران صفویه است. ساخت مسجد امام (ره)، حمام شیخ بهایی، طراحی و ایجاد شهر نجف‌آباد و تقسیم آب زاینده‌رود از جمله اقدامات این دانشمند است. بر همین اساس، چند سالی است که سوم اردیبهشت‌ماه (روز بزرگداشت شیخ بهایی) مراسم و جشن‌های زیادی توسط جامعه معماری و سازمان‌های مربوط برگزار می‌شود. دو سال و نیم پیش رئیس انجمن مفاخر معماری ایران، این شرایط را «سرنوشت روز معمار با اجماع ملی و البته بدون رسمیت دولتی» دانست .
انجمن مفاخر معماری ایران، وزارت مسکن و شهرسازی و چند نهاد دیگر از سال ۱۳۸۴ برای ثبت روزی با عنوان «روز معماری» در تقویم رسمی تلاش‌هایی کرده‌اند. پیشنهاد ثبت این روز ابتدا در کمیسیون نامگذاری مناسبت‌ها و پس از آن در شورای فرهنگ عمومی به تصویب رسید و برای تأیید نهایی و ثبت در تقویم به شورای عالی انقلاب فرهنگی فرستاده شد؛ اما در این شورا به تصویب نهایی نرسید .
پیش‌تر علیرضا قهاری ـ رئیس انجمن مفاخر معماری ایران ـ در توضیح مراحل پیشنهاد ثبت «روز معماری» توسط این انجمن، با اشاره به اینکه هر روزی باید در تقویم جایگاه خود را پیدا کند، گفته بود: در زمان ارائه این پیشنهاد، تاریخ و روز خاصی به‌عنوان «روز معماری» مد نظر انجمن مفاخر معماری نبود و فقط می‌خواستیم روزی به این نام در تقویم کشور ثبت شود؛ اما بعدها که سوم اردیبهشت‌ماه به‌عنوان «روز بزرگداشت شیخ بهایی» در تقویم به ثبت رسید، این پیشنهاد مطرح شد که «روز معماری» نیز همزمان با بزرگداشت شیخ بهایی ثبت شود تا تقویم ملی شلوغ نشود .
او اظهار کرده بود: این روز توسط جامعه معماران پذیرفته شده است. همچنین اداره‌های مسکن و شهرسازی در کل کشور و نیز استانداری‌ها و فرمانداری‌هایی که می‌خواهند بزرگداشتی برای معمار و معماری بگیرند، این کار را در سوم اردیبهشت‌ماه انجام می‌دهند. معماری ایران با توجه به سابقه و عظمتش، به تمام کشورهای جهان متعلق است و به همین دلیل نیاز دارد تا بیشتر معرفی شود .
حالا بار دیگر قهاری درباره آخرین اقدامات برای ثبت این روز به ایسنا می‌گوید: در سال گذشته با تغییراتی که در شورای فرهنگ عمومی صورت گرفته بود به این فکر افتادیم مکاتبات را دوباره به جریان بیندازیم؛ بنابراین انجمن نامه‌ای را در این زمینه به شورای فرهنگ عمومی فرستاد.
او ادامه می‌دهد: در این مکاتبات مجدد به ما گفتند دی‌ماه جلسه‌ای دارند و این موضوع را در آن جلسه بررسی خواهند کرد؛ البته ما انتظار نداشتیم دی‌ماه نتیجه اعلام و این روز وارد تقویم سال ۱۳۹۷ بشود. معمولا این‌گونه است که رویدادهایی که باید در تقویم گنجانده شود تا تیرماه مشخص خواهد شد.
رئیس انجمن مفاخر معماری ایران توضیح می‌دهد: یعنی اگر این موضوع تا تیرماه امسال (۱۳۹۷) به نتیجه برسد، روز معمار در تقویم سال ۹۸ گنجانده خواهد شد.
قهاری همچنین اظهار می‌کند: شاید برای مسئولان معماری اولویت اول نیست اما خوشبختانه این روز جای خودش را پیدا کرده است. این رویدادی است که توسط مخاطبان و علاقه‌مندان هر سال برگزار می‌شود. از این رو می‌توان گفت این یک رویداد استثنایی است چرا که رویدادهای دیگر تا وارد تقویم نشوند کسی آن‌ها را برگزار نمی‌کند.
او معتقد است: فقط اینکه روزی به نام روز معمار مانند روز پزشک، روز پرستار یا... در تقویم باشد و یک روز به یاد آن باشیم، خیلی اهمیت ندارد بلکه باید به مفهوم معماری هم توجه شود.
این معمار اضافه می‌کند: معماری نماد کشور و ادوار تاریخی است. آیا ما در دهه‌های اخیر بنایی ساخته‌ایم که آن را به جهانیان معرفی کنیم؟ ما انتظار داریم از این دوره یادگاری‌های باارزش معماری برای آیندگان باقی بماند.
دو روز جشنِ جامعه معماران
به گزارش ایسنا، چند سال بعد از ارائه طرح ثبت «روز معماری» در ایران، کنگره جهانی معماران «نخستین دوشنبه ماه اکتبر» را به‌عنوان «روز جهانی معماری» نامگذاری کرد.
قهاری در این‌باره نیز گفته بود: جامعه معماران ایران هر دو روز را جشن می‌گیرد؛ اما روز ملی گسترش بیشتری دارد و حتی در شهرهای کوچک نیز جشن گرفته می‌شود. اثر توجه به این روز، چه در تقویم باشد و چه نباشد، بسیار گسترده است. نمونه آن نیز خانواده‌هایی هستند که با وجود اینکه قبلا با رشته معماری آشنایی زیادی نداشتند، اما در حال حاضر فرزندان‌شان در این رشته تحصیل می‌کنند.
منبع: ایسنا
مسئولیت صحت اخبار ارائه شده به عهده منبع خبر بوده و این رسانه صرفاً رسالت اطلاع‌رسانی خود را در این رابطه انجام می‌دهد.
