شنیده‌های «نسیم آنلاین»، از یک فیلم فجر
تصویرسازی روزنامه‌نگار زن فراری در "لانتوری"؟/ تقابل یک ژورنالیست روشنفکر با یک اسیدپاش!
درمیشیان برای آن که دوز روشنفکرنمایانه اثر را بالا ببرد سعی کرده با انتخاب شغل روزنامه نگار برای دختر داستانش بکوشد برخی از دغدغه های جریان سیاسی که از او حمایت می کند را برآورده سازد.
گروه فرهنگی « نسیم آنلاین »- دو سال بعد از حواشی "عصبانی نیستم" در جشنواره سی و دوم فیلم فجر رضا درمیشیان کارگردان این فیلم با تازه ترین ساخته اش "لانتوری" به جشنواره سی و چهارم آمده است.
تصویر سیاه و تیره ای که "عصبانی نیستم" از ایران معاصر نشان می داد و رفتارهای بعضا خارج از منطق کاراکتر اصلی فیلم و بدتر از همه پایان بندی کاملا سیاه نسخه اصلی فیلم سبب ساز آن شد که فیلم نتواند رنگ پرده را ببیند.
با این حال درمیشیان زودتر از حد تصور پروانه ساخت فیلم بعدی خود "لانتوری" را گرفت و البته که حمایت بنیاد فارابی را هم برای تولید این فیلم پشت خود داشت ضمن اینکه رییس سازمان سینمایی هم با حضور در پشت صحنه اثر سعی کرد همراهی خود با کارگردان فیلم را نشان دهد.
*پایانی امیدبخش بر شیطنتهایی که تمامی ندارد"لانتوری" هرچند درباره مقوله ای به نام اسیدپاشی است و کارگردان کوشیده این بار با قرار دادن یک پایان "امیدبخش" که مدیران سینمایی دولت یازدهم مرتب بر آن تأکید می‌کنند شرایطی را فراهم کند که فیلمش از گزند انتقادات در امان بماند اما شنیده های نسیم آنلاین حکایت از آن دارد که درمیشیان در تصویرسازی برخی کاراکترهای اصلی فیلم شیطنتهایی را مرتکب شده است.
"لانتوری" که نامش یادآور فیلمی توقیفی به نام "سنتوری" است که درمیشیان در آنجا هم دستیاری کارگردان را انجام می داد دو کاراکتر اصلی دارد؛ یک پسر جوان لات‌مآب که عضو یک دسته خلافکار پایین شهری است و یک دختر جوان شبه‌روشنفکر!
*روزنامه نگاری که نماد یک جریان سیاسی خاص استشیطنتهای "لانتوری" در مورد همین دختر جوان رخ داده؛ این دختر که روزنامه نگار است طی ماجراهایی با پسر خلافکار فیلم آشنا می شود و این آشنایی باعث عشق عجیب و غریب پسر به دختر و تلاشهای وی برای ازدواج با دختر می شود اما دختر که فکر می کند طبقه فرهنگی او هیچ ربطی با پسر ندارد پیشنهاد او را رد می کند.
این رد پیشنهاد باعث میشود پسر به تصمیمی احمقانه دست زده و با اسیدپاشی به صورت دختر، زیبایی اش را بگیرد.
*یک خط داستانی برآمده از فیلمفارسیخط داستانی "لانتوری" پیچیدگی سیاسی چندانی ندارد و حتی روایت عشق پسر فقیر به دختر پولدار که در اثر وجود دارد فیلم را شبیه می کند به بسیاری از فیلمفارسیهای روزگاران گذشته اما درمیشیان برای آن که دوز روشنفکرنمایانه اثر را بالا ببرد سعی کرده با انتخاب شغل روزنامه نگار برای دختر داستانش بکوشد برخی از دغدغه های جریان سیاسی که از او حمایت می کند را برآورده سازد.
دقیقا برای همین است که سعی می شود رفتار و گفتار دخترک لایه ای ظاهری از منطق مداری را داشته باشد و حتی تصمیم گیری نهایی وی که پسر اسیدپاش را هم می بخشد در جهت ایجاد حسی مثبت نسبت به این روزنامه نگار به کار برود.
*تلاش برای شبیه سازی روزنامه نگار فراریمریم پالیزبان بازیگری که سالها پیش در "نفس عمیق" دیده شده بود در "لنتوری" نقش این روزنامه نگار را بازی می کند و شنیده های نسیم آنلاین حکایت از آن دارد به جز چهره پردازی در رفتار و گفتاری که از وی سر می زند هم کوشیده شده مشابهت هایی با م.ع روزنامه نگار فراری داشته باشد.
البته که این تنها شیطنت درمیشیان نیست و می توان میان تقابلی که در فیلم میان این دختر روزنامه نگار و پسر لمپن مآب شکل می گیرد هم نوعی شیطنت دیگر را مشاهده کرد. درمیشیان سعی زیادی کرده که دوقطبی پسر اسیدپاش-دختر قربانی را متأثر کند از دوقطبی سیاسی که مابین دو جریان سیاسی غالب کشور ما در سالهای اخیر وجود داشته است.
*دلبری از جشنواره های فرنگی با نمادگرایی ساده انگارانهکارگردان "لانتوری" برای دلبری از جشنواره های فرنگی تلاش می کند دختر قربانی را نمادی کند از جریان اصلاح طلبی که انگار جریان سیاسی مقابل باعث ایجاد مشکلات برایش شده است!
تمام فیلم بر محوریت رفتار عقلانی دختر جوان و رفتارهای غیرمنطقی پسر اسیدپاش که نوید محمدزاده نقش اش را بازی می کند پیش می رود تا حد بالایی از تنفر نسبت به این پسر ایجاد شود و انتهای فیلم هم با بخشش پسر اسیدپاش توسط دختر روزنامه نگار به انتها می رسد تا احتمالا بیش از پیش بر بخشندگی جریان سیاسی که این دختر نمادی از آن است تأکید شود!
