ایران ستیزی روی کرسی ولسی جرگه

نسیم آنلاین ؛ علی اصغر مرتضایی راد: در هفته های اخیر دو مطلب افکار عمومی ایران و افغانستان را تحت تاثیر قرار داد؛ یکی شایعه به آب انداختن مهاجران افغانستانی توسط مرزبانان ایران و دیگری آتش گرفتن ماشین حامل مهاجران غیرقانونی افغانستانی در یزد. با انتشار این دو مطلب فرصت موج سواری برای رسانه های خارجی و خصوصا انگلیسی زبان فراهم شد و یکی از کسانی که به واسطه این موج رسانه ای خود را بیش از دیگران نشان داد زنی بود به نام مریم سما. زنی که ایرانی ها برای اولین بار چهره او را از شبکه بی بی سی و در بحثی که با محمد حسین جعفریان داشت مشاهده کردند و پس از آن نام او را هنگامی که توییت هایش همراه با تصاویر توهین آمیز به رهبر انقلاب اسلامی در فضای مجازی منتشر شد به خاطر سپردند. مریم سما گرچه برای ما ایرانی ها چهره ای جدید به حساب می آید اما افغانستانی ها و خصوصا جوانان آن دیار او را چند سالی است که می شناسند. او که اتفاقا به همراه خانواده اش سال های کودکی خود را در ایران به عنوان مهاجر زندگی کرده است، تا کلاس چهارم را در مدارس ایران خوانده و پس از آن به کشور خود افغانستان و دیار پدری خود هرات باز می گردد. در سن ۱۲ سالگی به توصیه یکی از دوستانش در نشریه ارج شروع به فعالیت می کند و همزمان تحصیلات خود را ادامه می دهد. اولین اتفاق مهم در زندگی سما پس از بازگشت به افغانستان مشغول به کار شدن او در تلویزیون طلوع است. شبکه ای که در کنار شبکه فارسی وان زیر مجموعه گروه موبی متعلق به سعد محسنی تاجر و سرمایه دار افغانستانی است. سرمایه داری که با تاجر یهودی رابرت مرداک روابط تنگاتنگی دارد تا جایی که برخی ها او را مرداک افغانستان می نامند. حضور سما در شبکه طلوع به عنوان مجری، خیلی زود او را به یک چهره پرطرفدار و سلبریتی در بین جوانان افغانستان مبدل می کند و همین امر او را بر آن می دارد که از فرصت شهرت برای کسب کرسی قدرت نیز بهره مند شود. سما در کارزار انتخابات با شعارهای مبارزه با مردسالاری و آزادی زنان، آراء بخشی از جوانان و خصوصا زنان افغانستانی را از آن خود می کند و به عنوان جوان ترین کاندیدای منتخب، از حوزه کابل به ولسی جرگه یا همان مجلس نمایندگان افغانستان راه می یابد. البته به اعتقاد برخی ها راهیابی این زن جوان به ولسی جرگه صرفا با شهرت رسانه ای و سر دادن شعارهای لیبرالی میسر نبوده و نیست فلذا خیلی زود حرف و حدیث های زیادی پیرامون مریم سما و ترقی زودهنگام او در میان افکار عمومی و نخبگانی افغانستان ایجاد شد. یکی از مهم ترین گزاره ها، ارتباط عمیق و تنگاتگ مریم سما با سفارت انگلستان در افغانستان، رفت و آمدهای او به این سفارت خانه و ارتباطش با سفیر این کشور است. البته سما و طرفداران او کوشیده اند منکر این رابطه بشوند اما رپرتاژ سنگین شبکه های لندنی مانند بی بی سی و ایران اینترنشنال برای سما در کنار حمایت های شبکه های صهیونیستی و رسانه های منافقین برای پوشش دادن مواضع وی این شائبه را جدی و جدی تر می کند. این گزاره را اضافه کنید به حمایت های بی دریغ شبکه انگلیسی_افغانستانی طلوع از مریم سما در کارزار انتخابات. گزاره دیگری که شائبه وابسته بودن سما را جدی تر می کند مواضع ضد ایرانی او در سال های اخیر است. او سال های کودکی خود را در ایران گذرانده و قطعا به عنوان دانشجوی رشته روابط بین الملل از گزارش های آژانس پناهندگان سازمان ملل متحد پیرامون مهاجرپذیری ایران در قبال افغانستان آگاهی دارد. آماری که بر اساس آن جمهوری اسلامی ایران طی ۴۰ سال گذشته میزبان یکی از بزرگترین جمعیت های پناهندگی شهری برای طولانی مدت ترین بازه زمانی در دنیاست که اکثریت بسیار بالایی از این پناهجویان، مردم افغانستان بوده و هستند. همچنین طبق آمار اعلام شده از سوی وزارت کشور ایران، حدود ۳ میلیون افغانستانی با مدارک هویتی و بدون مدارک هویتی در ایران زندگی می کنند که از این تعداد ۴۶۰ هزار نفرشان دانش آموزانی هستند که در کنار برادران و خواهران ایرانی خود به تحصیل می پردازند. با این حال خانم سما ترجیح می دهد تمام فرهنگ مشترک و تاریخ برادری و دوستی دو ملت ایران و افغانستان را زیر پا بگذارد با توییت های توهین آمیزش جوانان افغانستانی را علیه جمهوری اسلامی و سفارت ایران در افغانستان بشوراند. این در حالی است که اگر صفحات مریم سما را زیر و رو کنید موضعی از جانب او، علیه جنایات و خون ریزی های آمریکایی ها در افغانستان نخواهید دید؛ او حتی یک توییت هم برای ۱۰۸ غیرنظامی کشته شده افغان توسط نیروهای نظامی آمریکایی در سال ۲۰۱۹ نزده است. این امر نیز می تواند دلیل دیگری بر وابستگی او باشد. حتی اگر همه استدلال های فوق مبنی بر وابستگی ایشان را به کنار بگذاریم، باز هم مواضع لیبرالی خانم سما نشان دهنده نفوذ تفکر لیبرال و غربی در وی و وابستگی فکری اوست. سما مدام دم از دموکراسی، آزادی، حقوق زنان و عدم بازگشت به عقب می گوید. مواضعی که برای ما ایرانی ها هم آشنا و هم تکراری است چرا که سال ها جریان لیبرال و وابسته داخلی آن ها را به زبان آورده و رسانه های لندنی و نیویورکی هم روی آن ها مانور داده اند.