پیشنهادی برای اولین دستور کار وحدت مجلس یازدهم

«وحدت» برای قدرت یا خدمت؟!

کدخبر: 2353994

نمایندگان مجلس یازدهم با ادعای اصولگرایی و انقلابی گری در ابتدا باید از خود شروع کنند و این مناسبات تبعیض آمیز را بهم بزنند. اگر قرار است «وحدتی» شکل بگیرد بهتر است بجای تقسیم غنائم و مسئولیت ها، این وحدت حول اصلاح چنین قوانین ایجاد کننده تبعیض شکل بگیرد.

نسیم آنلاین ؛ حسین رضایی: این روزها با نزدیک شدن به روزهای پایانی مجلس دهم، بیشتر از هرچیزی اخبار تشکیل مجلس یازدهم و انتخاب ریاست آن به گوش می رسد. هرچند اکثریت قابل توجه مجلس یازدهم متعلق به اصولگرایان است اما جلسات متعدد جریانات مختلف درونی اصولگرایان با سلایق مختلف شدت گرفته تا نهایتا به یک گزینه واحد برسند.

«وحدت» مساله ای که اصولگرایان معتقدند با تمسک به آن در انتخابات از رقیب اصلاح طلب خود پیروز شدند، و حالا در مجلس هم باید همین وحدت را ادامه دهند و پیگیری کنند. برای همین مقصود نیز جلسات مختلفی تشکیل شده، اما آنچه از اظهارات و جلسات آنها برمی آید هدف وحدت چیزی جز وحدت بر سر مناصب قدرت در مجلس از انتخاب رئیس تا هیات رئیسه و حتی روسای کمیسیون ها نبوده است.

لذا جدای از بررسی گزینه های موجود و سهم خواهی مختلف احزاب درون اصولگرایی در مجلس، باید گفت آنچه این مجلس را می تواند مجلسی متفاوت از مجالس قبل و انقلابی کند، نه وحدت برای کسب قدرت و تقسیم مناصب مجلس بلکه وحدت بر حل مسائل کشور و مردم، وحدت بر تغییر مناسبات تبعیض آمیز در مجلس، وحدت بر دفاع از حقوق تضییع شده مردم است.

به نظر می رسد اگر نمایندگان مجلس یازدهم که با شعار اصولگرایی و انقلابی گری امروز روی کارآمده اند ابتدا و پیش از هر امر دیگری از حقوق های تبعیض آمیز خودشان به عنوان نمایندگان مجلس آغاز کنند، آنگاه مردم شعارهای انقلابی گری و مردمی بودن آنها آن هم در این شرایط وخیم اقتصادی باور خواهند کرد.

نمایندگان مجلس یازدهم به عنوان اولین دستور کار وحدت خود، حقوق و مزایای نمایندگی که فاصله نجومی با متوسط حقوق مردم جامعه دارد را اصلاح کنند.

حقوق ماهانه سال گذشته نمایندگان مجلس ۹ میلیون‌و ۲۸۰ هزار تومان بود و امسال، میزان حقوق ماهانه مجلسی‌ها به ۱۱ میلیون‌و ۶۰۰ هزار تومان رسیده است.

اما بجز این حقوق ماهانه، یک دریافتی دیگر نیز برای سایر هزینه ها تحت عنوان ردیف‌های دیگری به آنها تعلق می‌گیرد؛ هزینه ایاب و ذهاب، استخدام منشی، اجاره دفتر، اجاره منزل در تهران و قبض موبایل.

یک نماینده مجلس برای پرداخت هزینه دفاتر مبلغ سه میلیون تومان ماهانه دریافت می‌کند. حالا اگر نماینده‌ای هم از اماکن دولتی یا از ملک شخصی خود به عنوان محل دفتر نمایندگی استفاده کند، هزینه ماهانه اجاره دفتر را از مجلس دریافت می‌کند. میزان دریافتی هم که برای استخدام سه نیروی کار به هر نماینده تعلق می‌گیرد، ۹ میلیون تومان است. در اینجا هم ممکن است نمایندگان به اصطلاح کار به صرف اقتصادی انجام دهند. مثلا به جای سه نیرو، فقط یک نفر را استخدام کنند یا به جای پرداخت حقوق ماهانه ۹ میلیون‌تومانی به کارکنان شخصی خود، حقوقی کمتر پرداخت کنند و مابه التفاوت هرکدام از اینها در حساب شخصی شان باقی بماند. نمایندگان مجلس برای اقامت در تهران هم اجاره ماهانه پنج‌میلیون‌ تومانی دریافت می‌کنند. همچنین هر نماینده ماهانه مبلغ دو‌میلیون‌و ۲۰۰ هزار تومان برای هزینه‌های ایاب و ذهاب خود دریافت می‌کند. این به جز یک دستگاه خودروی پژوپارس و سهمیه بنزینی است که در اختیار تمامی نمایندگان مجلس برای رفت‌وآمد قرار داده شده است. پرداخت حقوق ماهانه راننده خودرو اما از طریق امور مالی مجلس به طور جداگانه مانند سایر کارکنان مجلس انجام می‌شود. به جز این موارد ماهانه بین ۲۰۰ تا ۴۰۰ هزار تومان هم برای پرداخت قبض موبایل به حساب هر کدام از نمایندگان مجلس واریز می‌شود.

در مجموع هرکدام از نمایندگان مجلس به جز حقوق ماهانه، بین ۱۹ تا ۲۲ میلیون تومان بابت پرداخت هزینه‌های جاری و مواردی که در بالا اشاره شد، دریافت می‌کنند. به تعبیر دیگر هر نماینده مجلس از دو محل حقوق ماهانه و پرداخت هزینه‌ها، ماهانه بین ۳۱ تا ۳۴ میلیون و در مجموع امسال بین ۳۷۲ تا ۴۰۸ میلیون تومان دریافتی خواهد داشت.

بنابراین همانگونه که کاملا پیداست هزینه ماهانه هر نماینده بین 31 تا 34 میلیون در ماه است، که فاصله نجومی با متوسط حقوق مردم جامعه دارد. نمایندگان مجلس یازدهم با ادعای اصولگرایی و انقلابی گری در ابتدا باید از خود شروع کنند و این مناسبات تبعیض آمیز را بهم بزنند. اگر قرار است «وحدتی» شکل بگیرد بهتر است بجای تقسیم غنائم و مسئولیت ها، این وحدت حول اصلاح چنین قوانین ایجاد کننده تبعیض شکل بگیرد.

امروز که مردم از نمایندگان تَکراری لیست امید در مجلس دهم خسته شده و متاسفانه در انتخاباتی با مشارکت پایین به نمایندگان جریان اصولگرا رای داده اند، منتظرند ببینید حال امروز که آنها به قدرت رسیده چه اقداماتی انجام می دهند؟ آیا مانند گذشتگان به فکر منافع حزبی و شخصی خود هستند یا از همان ابتدا اصلاحات اساسی در جهت کاهش شکاف طبقاتی و تبعیض و نهایتا جلب اعتماد مردم قدم برخواهند داشت.

ارسال نظر: