کنوانسیون دفن پسماندهای هسته ای؛ گامی دیگر جهت هضم در نظام بین الملل!

کدخبر: 2353493

باتوجه به مفاد استعماری و یکجانبه این کنوانسیون و همچنین خطر جدی درز اطلاعات و فضاسازی علیه جمهوری اسلامی ضروری است، اعضای مجمع تشخیص مصحلت نظام با دقت نظر کارشناسی و با قاطعیت این مصوبه را رد کنند.

نسیم آنلاین ؛ علیرضا فقیهی راد: «کنوانسیون مشترک ایمنی مدیریت سوخت مصرف شده و ایمنی مدیریت پسماند پرتوزا» در 5 سپتامبر 1997 در کنفرانسی که در مقر آژانس بین المللی انرژی اتمی تشکیل شده بود به تصویب رسید و 29 سپتامبر همان سال در چهل و چهارمین کنفرانس عمومی آژانس برای امضا کشورها مفتوح گردید.

این کنوانسیون با هدف بالا بردن ایمنی سوخت‌های مصرف شده و مواد پسماند پرتوزا در کشورها می‌باشد. این در حالی است که سوخت مصرف شده و مواد پرتوزای تولید شده در برنامه‌های نظامی و دفاعی کشورها از شمول این کنوانسیون مستثنی شده است. این کنوانسیون شامل ۴۴ ماده در قالب 7 فصل و 3 سند ضمیمه مربوط به قواعد اجرایی و مالی، فرایند بررسی گزارش ملی و راهنمای شکلی و ساختار گزارش ملی است. کشور‌های عضو در اجلاس‌های بازنگری اجرای مفاد کنوانسیون که به فاصله حداکثر هر سه سال یکبار تشکیل می گردد، گزارشات ملی خود را از روند اجرای تعهدات این کنوانسیون در کشور خود ارائه می‌نمایند که مورد سئوال و جواب کشور‌های دیگر عضو قرار می گیرند.

کنوانسیون ایمنی سوخت و پسماند مغایر با قانون اساسی!

«کنوانسیون مشترک ایمنی مدیریت سوخت مصرف شده و ایمنی مدیریت پسماند پرتوزا» با پیشنهاد سازمان انرژی اتمی پس از تصویب در هیئت وزیران در قالب لایحه ای در مجلس شورای اسلامی به تصویب رسید که نهایتا علی رغم دو بار ایراد شورای نگهبان به دلیل مغایرت با بند 5 اصل 3 قانون اساسی چند روز پیش در سکوت خبری توسط مجلس شورای اسلامی تصویب و جهت تصمیم نهایی به مجمع تشخیص مصلحت نظام ارسال شد.

اما باتوجه به سابقه دولت فعلی در تحمیل کنوانسیون های استعماری بصورت مخفیانه و دور از چشم رسانه ها و مردم محتوا و مفاد این کنوانسیون قابل تامل و بررسی که چه مسائلی را دربرمی گیرد که دوبار با سد شورای نگهبان مواجه می شود اما نمایندگان در روزهای آخر عمرمجلس بدون سروصدا بر نظر خود اصرار می ورزند و مصوبه را به مجمع تشخیص مصلحت نظام ارجاع می دهند.

خطر درز اطلاعات

آنچه در این کنوانسیون درخور اهمیت است مساله اشتراک گذاری اطلاعات و در اختیار گذاشتن داده های مربوطه به آژانس و کشورهای متعاهد دیگر می باشد. براساس ماده 6 و 13 کشورهای عضو باید داده های کلی تاسیسات را به محض درخواست کشورهای متعاهد مجاور در اختیار آنها قرار بدهند و همچنین براساس ماده 32 این کنوانسیون هر کشور متعاهد باید در گزارش های ملی اطلاعاتی شامل: فهرست تاسیسات مدیریت سوخت مصرف شده، مکان، هدف اصلی و ویژگی های اساسی آنها ، موجودی سوخت مصرف شده، در حال نگهداری در انبار یا دفن شده و حتی اطلاعاتی در خصوص جِرم و کل فعالیت آن و همچنین فهرست تاسیسات مدیریت پسماند پرتوزا، مکان، هدف اصلی و ویژگی های اساسی آنها، موجودی پسماند پرتوزا در حال نگهداری در انبار یا دفن شده و اطلاعاتی در خصوص جِرم و کل فعالیت آن و ... به آژانس و تمامی طرف های متعاهد ارائه نماید.

لذا باتوجه به سابقه سیاه آژانس در استفاده سیاسی و ابزاری از اطلاعات هسته ای ایران و همچنین دراختیار قرار گرفتن این اطلاعات در دست دشمنان جمهوری اسلامی چون آمریکا و رژیم صهیونیستی این حجم از تعهدات در به اشتراک گذاری اطلاعات حساس هسته ای با پیوستن به این کنوانسیون چون هدیه ای به کشورهای متخاصم جمهوری اسلامی جهت فضاسازی های سیاسی علیه برنامه صلح آمیزهسته ای می باشد. همچنین در کنفرانس های بازنگری این کنوانسیون گزارش های ملی که باید توسط ایران ارائه شود، خود می تواند زمینه ساز طرح بحث ها و فضاسازی های جدید علیه جمهوری اسلامی ایران شود.

کنوانسیون دفن پسماند هسته ای در جهت منافع دارندگان سلاح هسته ای

از طرفی براساس بند 3 این کنوانسیون سوخت مصرف شده و مواد پرتوزای تولید شده در برنامه‌های نظامی و دفاعی کشورها از شمول این کنوانسیون مستثنی شده است، یعنی در عمل این کنوانسیون برای نظارت و کنترل کشورهای در حال رشد هسته ای است و نه تضمین ایمنی سوخت مصرف شده و پسماندهای پرتوزا. چرا که این کنوانسیون کشورهای دارنده سلاح هسته ای را اساسا شامل نمی شود و بصورت کاملا تبعیض آمیز در جهت منافع دارندگان سلاح های هسته ای است. امری که برخلاف ظاهر فنی آن ، نشانگر سیاسی بودن و ابزار قدرت بودن این کنوانسیون می باشد.

همچنین اینکه یکی از امتیازات پیوستن به این کنوانسیون را انتقال دانش و فناوری ذکر می کنند و در لایحه تصویب شده مجلس شورای اسلامی نیز به این نکته اشاره شده است که انتقال دانش و فناوری از طریق کنوانسیون مذکور صورت بگیرد. در صورتیکه این کار بدلیل وجود تحریم های آمریکا و مختل شدن کانال خرید برجام امکان پذیر نیست. لذا همانطور که ایران از پیوستن به معاهده NPT امتیازی نصیبش نگردید، پیوستن به این کنوانسیون این حداقل مزایا را هم دربر نخواهد داشت.

نهایتا اینکه دولت جمهوری اسلامی ایران براساس ماده 11 ذیل بند ب برجام متعهد شده است که تمامی سوخت های مصرف شده کلیه رآکتورهای هسته ای را به خارج از کشور منتقل کند که این تعهد برجامی با پذیرش این کنوانسیون در تناقض است و همچنین تصویب این کنوانسیون را نیز در عمل بی فایده کرده است.

بنابراین باتوجه به مفاد استعماری و یکجانبه این کنوانسیون و همچنین خطر جدی درز اطلاعات و فضاسازی علیه جمهوری اسلامی برای فشار و تحریم بیشتر و همچنین سابقه سیاه آژانس بین المللی انرژی اتمی در برخوردهای سیاسی در سال های گذشته و نهایتا تضاد جدی تعهدات برجامی ایران با مفاد این کنوانسیون و همچنین نقض اصول صریح قانون اساسی، ضروری است با تشریح و تبیین اهداف این کنوانسیون اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام با دقت نظر کارشناسی و با قاطعیت این مصوبه را رد کنند و زمینه نفوذ بیگانگان و هضم جمهوری اسلامی ایران در نظام بین الملل را مسدود کنند.

در مواجه با این قبیل کنوانسیون های استعماری که در اتاق فکرهای نظام سلطه با ظواهری زیبا و فنی و کارشناسی برای کنترل و متوقف کردن شتاب کشورهای در حال رشد طراحی شده اند، لازم است هم به اهداف کلان نظام سلطه در تحمیل اینگونه کنوانسیون ها توجه کرد و هم با نگاه فنی و کارشناسی ابعاد خطرناک آن را برای مردم تشریح کرد.

ارسال نظر: