یک قرن پس از آنفلوآنزای مرگبار ۱۹۱۸
تجربه‌های آنفلوآنزای ۱۹۱۸ برای مقابله با کرونا+تصاویر
در سال ۱۹۱۸، شیوع آنفلوآنزا در سراسر جهان یک سوم جمعیت جهان را مبتلا کرد و بیش از ۵۰میلیون نفر را به کام مرگ فرستاد.
نسیم آنلاین: «حکیم بشاره»، نویسنده و هنرمند مقیم نیویورک، در مقاله‌ای که در پایگاه اینترنتی « هایپر آلرژیک » منتشر شده، بر اساس عکس‌های تاریخی آرشیو ملّی آمریکا، شباهت‌های جالب بین دو بحران آنفلوآنزای 1918 و کوید 19، از استفاده از ماسک تا بیمارستان‌های اورژانس را بیان کرده است.
مأموران پلیس در سیاتل واشنگتن در حالی که ماسک بر صورت دارند
در سال 1918، شیوع آنفلوآنزا در سراسر جهان یک سوم جمعیت جهان را مبتلا کرد و بیش از 50 میلیون نفر را به کام مرگ فرستاد. این آنفلوآنزا که با نام آنفلوآنزای اسپانیایی نیز شناخته می‌شود، یک ویروس H1N1 با منشأ انتقال از پرندگان بود. بالاترین نرخ مرگ و میر از مبتلایان سبب شد این آنفلوآنزا، مرگبارترین آنفلوآنزای همه‌گیر در تاریخ شناخته شود. تصاویر آرشیو ملّی آمریکا از شیوع این بیماری در آمریکا وضع کلی جهان در مواجهه با آن را نشان می‌دهد. تصاویری که حتی می‌تواند در کنترل و مدیریت کوید-19 نیز کارآمد باشد.
در ایالات متحده، آنفلوآنزا ابتدا در پرسنل ارتش و در بهار 1918 گزارش شد. در آن مرحله تعداد معدودی از دنیا رفتند و مبتلایان بهبود یافتند. اما در پاییز آنفلوآنزا بازگشت و 25 درصد جمعیت آمریکا را مبتلا کرد و بیش از 675 هزار نفر را کشت و امید به زندگی را 12 سال کاهش داد.
دو پرستار در بیمارستانی در بوستون
بیمارستان‌های اضطراری در بروکلین ماساچوست
تصاویر آرشیوی نشان می‌دهد نوع مبارزه با آنفلوآنزای 1918 با ویروس کوید-19 شباهت‌هایی دارد: قرنطینه اجباری، بیمارستان‌های میدانی، به‌کارگیری گسترده مأموران و کارمندان بخش‌های بهداشتی و درمانی، و پوشش ماسک بر صورت کارگران و صاحبان مشاغل اجباری.
به نظر می‌رسد شلوغی بیش از حد بیمارستان‌ها که امروز کشورهای مختلف با آن روبرویند، در آن زمان نیز رخ داده است. همان طور که تصویر بالا نشان می‌دهد حتی بیمارستان‌ها و مراکز درمانی اضطراری نیز قادر به پاسخگویی به هجوم بیماران و مبتلایان به ویروس آنفلوآنزا نیستند، تا جایی که برخی تخت‌ها در فضای آزاد مستقر شده‌اند. مثل هم‌اکنون که بیمارستان‌های موقتی در پارک مرکزی منهتن ایجاد شده و ظرفیت بیمارستان‌های نیویورک پر شده است.
درست مثل امروز، ماسک‌های صورت ابتدایی‌ترین وسایل محافظت از ویروس بودند، با یک تفاوت که آن روز این ایالات متحده بود که پوشیدن ماسک در جهان را راهبری می‌کرد و پوشیدن ماسک را در بسیاری از بخش‌های کشور الزامی کرده بود. آن سال نیز مثل همین امروز با کمبود ماسک، شهروندان آمریکایی ترغیب شدند خودشان ماسک بسازند. کلیساها، نهادهای اجتماعی و نمایندگی‌های صلیب سرخ تلاش می‌کردند ماسک و لوازم بهداشتی را تأمین کنند و در اختیار شهروندان بگذارند. 
یک کارگر خدماتی در حالی که ماسک بر چهره دارد
«فاصله‌گذاری اجتماعی» به خوبی رعایت می‌شد و برخی شهرها مانند میناپولیس و لس‌آنجلس، تجمعات عمومی را ممنع کردند و همه مدارس و مشاغل را تعطیل کردند. بر اساس مقاله‌ای که اخیراً «امیل ورنر» اقتصاددان مؤسسه فناوری ماساچوست منتشر کرده است، این اقدامات نه تنها حجم شیوع بیماری را کنترل کرد، بلکه در بهبود اقتصادی مناطق پرخطر نیز مؤثر بود: «شهرهایی ک زودتر وارد عمل می‌شوند و عملکرد تهاجمی نسبت به انتشار ویروس دارند، با پایان همه‌گیری، از نظر اقتصادی نیز رشد بیشتری خواهند داشت. براساس یافته‌ها مداخلات غیردارویی، نه تنها مرگ و میر ناشی از شیوع ویروس را کاهش می‌دهند، بلکه حتی پیامدهای نامطلوب اقتصادی آن را نیز کم می‌کنند».
تصویری از سربازانی که آب نمک غرغره می‌کنند در یک زمین کشاورزی در نیوجرسی
تصاویر همچنین می‌توانند به ما نشان دهند چه اقداماتی برای کنترل و مهار شیوع ویروس مؤثرترند. در یک تصویر جالب، سربازانی را می‌بینیم که با غرغره آب و نمک به دنبال پیشگیری از ابتلا به آنفلوآنزا هستند. اگرچه این کار از همان زمان به عنوان یک اقدام مؤثر درمانی رواج داشته، اخیراً مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ایالات متحده غرغره آب و نمک را به عنوان یک درمان مهم گلودرد توصیه می‌کند. اگرچه چندین درس و عبرت مهم تاریخی از آنفلوآنزای مرگبار 1918 گرفته شده، اما وب‌سایت آرشیو ملّی آمریکا تصریح می‌کند هرگز به اندازه کافی به این واقعه تاریخی توجه نشد: «همان گونه که تاکنون چندین بار در گزارش‌های مختلف اعلام شده مستندات و تصاویر آنفلوآنزای 1918 فراوان و در دسترس است. نمایش این تصاویر کمک کند به این واقعه به عنوان یک فاجعه جهانی توجه شود».
