بچه‌ها عموروحانی‌ها را دوست دارند
سلمان خراسانی ۱۰ سالی است که طلبه بوده و راسته کارش فعالیت با کودکان است. می‌گوید برخورد خوش روحانی مسجد محل‌شان او را به سمت طلبه‌شدن سوق داده و حالا او با کارهای جذاب و هنری بچه‌ها را با دین آشنا می‌کند. به بهانه انتشار یک کلیپ از عروسک‌گردانی وی در فضای مجازی با این طلبه جوان گفت‌وگویی کردیم که از نظر می‌گذرد.
سلمان خراسانی ۱۰ سالی است که طلبه بوده و راسته کارش فعالیت با کودکان است. می‌گوید برخورد خوش روحانی مسجد محل‌شان او را به سمت طلبه‌شدن سوق داده و حالا او با کارهای جذاب و هنری بچه‌ها را با دین آشنا می‌کند. به بهانه انتشار یک کلیپ از عروسک‌گردانی وی در فضای مجازی با این طلبه جوان گفت‌وگویی کردیم که از نظر می‌گذرد.
شما طلبه هستید و اولین سوال این است که چرا با وجود طلبگی سراغ کار هنری رفتید؟ برای اینکه از کار هنری به‌عنوان یک ابزار برای تبلیغ استفاده کنیم به سمت این کار رفتیم. کار اصلی طلبگی مبلغ دین بودن و شرح مسائل و مفاهیم به مخاطبان است. سخنرانی و صحبت کردن و منبر رفتن برای مخاطب عام و مخاطبی که سن و سالی دارد و فرد کاملی است مختصات ثابتی دارد و کفایت می‌کند اما وقتی مخاطب شما در سنین پایین‌تر است باید قالب‌های ارائه مفاهیم را تغییر داد، مثلاً وقتی با بچه کوچک 7 تا 10سال صحبت می‌کنید، از شما توقع منبر رفتن ندارد به شکلی که شما فقط صحبت کنید و او فقط شنونده باشد؛ لذا لازم است مهارت‌هایی کسب کنید برای اینکه مفاهیم دینی، حتی ابتدایی‌ترین را که یک کودک نیاز دارد، انتقال دهید. لازم است هنرهایی داشته باشید که از آنها برای انتقال مفاهیم استفاده کنید. به همین دلیل به دنبال بعضی از هنرها رفتیم که در عرصه کودک بتوانیم راحت‌تر مفاهیم دینی را انتقال دهیم.
شما قبل از طلبه شدن دنبال یادگیری این مفاهیم هنری رفتید یا بعد از آن؟ من طلبه شدم و بعد به سراغ این کارهای هنری رفتم.
جرقه انجام این کار و تبلیغ برای کودکان با شیوه‌های هنری از کجا شکل گرفت؟ من اردوهای جهادی زیادی می‌رفتم و تقریباً اکثر مناطق محروم کشور را سر زدم و از نزدیک فضا را دیدم؛ البته از ابتدا به نیت خدمت بود، نه جست‌وجوی میدانی. در این مناطق متوجه مشکلات جوانان شدم که به‌عنوان یک امین به سراغ من به‌عنوان روحانی برای درد دل کردن می‌آیند. این جوانان مشکلاتی دارند که ریشه آن به دوران کودکی‌شان برمی‌گردد. سؤال‌هایی از مسائل دینی و اعتقادی می‌پرسند که شفاف‌کردن جواب آنها توسط پدر و مادر باید انجام شود ولی به دلایل مختلف انجام نشده و شاید زندگی خیلی از افراد به تباهی رفته است. در مدارس هم خیلی به درستی به این مسأله پرداخته نشده است. دیدیم که دیگر از این عده گذشته است و ما باید روی پایه کار کنیم و نگذاریم کودکان آینده به این مشکلات دچار شوند. به همین منظور سعی ما بر تبلیغ برای بچه‌هایی است که تازه پا به عرصه فکر می‌گذارند؛ چه نمی‌خواهیم دوباره دچار همین مشکلات شوند، لذا لازم است که برای کودک بیشتر وقت گذاشت و با او ارتباط گرفت. اگر می‌خواهیم مفاهیم دینی و اعتقاد اسلامی منتقل شود که تمام بحث انقلاب، انتقال مفاهیم دینی به کل کشور و دنیاست، نباید نسل جدید را رها کرد تا با یک فکر متمرکز و عقایدی که اصولی به ذهن‌شان نشسته است، رشد کنند.
گفتید بعد از اینکه طلبه شدید به سراغ هنر رفتید. حالا چرا به سراغ عروسک رفتید؟ چون مقداری تناقض و تضاد پیش خواهد آمد. البته تنها مهارت من کار با عروسک نیست و این بخش توسط دوستان بیشتر گفته شده است. کار ما با کاغذ و قیچی، قصه‌گویی، روانشناسی کودک و آموزش قرآن بوده است. حتی من در بحث چرتکه و محاسبات ذهنی و رباتیک هم فعال هستم. این‌ها برای کودکان جذاب است. ما در حین آموزش رباتیک می‌توانیم خوراک فکری مناسب هم ارائه کنیم.
شما خودتان آموزش رباتیک را دیده‌اید و امکانات شما در چه سطحی است؟ بله، خودم آموزش دیده‌ام و می‌توانیم کلاس‌ها را برگزار کنیم و به‌عنوان مربی فعالیت کنیم. من موسسه‌ای ندارم و از طریق حوزه علمیه فعالیت‌های خود را جلو می‌بریم.
این مدل فعالیت شما ممکن است مشوقان و منتقدانی داشته باشد. منتقدان ممکن است بگویند شأن روحانی این نیست که عروسک دست بگیرد؟ صددرصد هر کاری منتقدان و مدافعانی نیز دارد. حامیان فعالیت من بیشتر از منتقدان است. البته نگاه‌ها فرق می‌کنند. یک وقتی من از عروسک‌گردان استفاده می‌کنم برای اینکه خودم را به چشم بقیه برسانم و نمایان کنم و یک زمان هست از عروسک به‌عنوان یک ابزار استفاده می‌کنم. اگر شما سری به صفحه اینستاگرام من بزنید می‌بینید از جشن‌ها و کارهایی که انجام داده‌ام بازنشر نداشته‌ام چرا که هدف من از انجام این کار این نبوده که خودم را نشان بدهم بلکه بیشتر هدف استفاده ابزاری از این کار بوده است. بحث عروسک هم به همین موضوع اشاره می‌کند و فایده‌اش این است که یک روحانی با استفاده از آن کار دینی می‌کند. دربرنامه‌های صدا‌و‌سیما هم مشاهده می‌کنید که از عروسک استفاده می‌کنند. برای اجرای نمایش یک نفر صدا‌پیشه و یک نفر عروسک‌گردان وجود دارد چون بچه‌ها از آن حرف‌شنوی دارند؛ وقتی نصیحت کند حرفش را گوش می‌کنند. من هم از این ترفند برای انتقال مفاهیم استفاده می‌کنم. وقتی یک عروسک باحجاب در مورد حجاب و نماز صحبت می‌کند، تأثیر دارد چون من روحانی این حرف را نمی‌گویم بلکه آن عروسک می‌گوید. همین‌طور در موارد مختلف تأثیر این موارد بیشتر است و برای بچه‌ها و سنین مختلف حتی افراد با سن بالاتر تصویر، تأثیر بیشتری بر ذهن افراد دارد.
الان چند نفر شما را همراهی می‌کنند؟ در این دوره‌ها طلبه‌هایی که با ما فعالیت می‌کنند، طلبه‌هایی هستند که زیر مجموعه خودمان‌اند؛ البته این کار بستگی به ذوق افراد دارد ولی تعداد زیادی هستند که با ما همکاری می‌کنند.
دامنه فعالیت شما فقط شهر مه‌ولات است یا در کل کشور فعال هستید؟ من در مناطق مختلف کشور هستم و هرجایی که دوستان من را می‌شناسند یا معرفی می‌کنند مشغول هستم. این کار را قبلاً در مشهد هم انجام می‌دادیم. خیلی از افراد روحانی به این مدل فعالیت تبلیغ با هنر مشغول هستند و به‌عنوان عمو روحانی کار می‌کنند. بچه زمانی که مطالب را در قالب یک شیرینی می‌گیرد به دلش می‌نشیند و تأثیر‌گذاری دارد. تأثیر‌گذاری این کار قابل قیاس با چیز دیگری نیست. وقتی یک برنامه اجرا می‌کنیم 1000نفر برای بازدید می‌آیند و به تعداد هر کودک یک پدر و مادر هم اضافه کنید و این تعداد چند برابر می‌شود.
قصد گسترش فعالیت خود را در سایر رشته‌های هنری ندارید؟ رشته‌ای که ارزش وقت گذاشتن دارد و به درد من می‌خورد حتماً انتخاب می‌کنم و به سراغ آن می‌روم. الان بچه‌ها در بحث فضای مجازی خیلی درگیر هستند و به نظرم کار ساخت کلیپ و کار رسانه‌ای هم در حال حاضر جواب می‌دهد.
روزنامه صبح نو
