تلاش ناکام معارضین برای شکستن سدی با مقاومت ۷ ساله

تحلیل نظامی از دور جدید عملیات گروه‌های تروریستی سوریه

کدخبر: 2325248

با گذشت نزدیک به ۴۰ روز از آغاز عملیات ارتش سوریه و متحدین در شمال غرب استان حماه، چند روزی است که گروه‌های تروریستی محور جدیدی را در این جبهه گشوده و از «لطامنة» و «کفرزیتا» به سمت غرب حمله کرده و مناطقی مانند روستای «تل ملح» را اشغال کردند. در این گزارش به بررسی تحلیلی هدف اصلی یا تارگت نظامی این عملیات می‌پردازیم.

نسیم آنلاین : با گذشت نزدیک به ۴۰ روز از آغاز عملیات ارتش سوریه و متحدین در شمال غرب استان حماه، چند روزی است که گروه‌های تروریستی محور جدیدی را در این جبهه گشوده و از «لطامنة» و «کفرزیتا» به سمت غرب حمله کرده و مناطقی مانند روستای «تل ملح» را اشغال کردند. در این گزارش به بررسی تحلیلی هدف اصلی یا تارگت نظامی این عملیات می‌پردازیم.

شمال استان حماه از ابتدای سال ۲۰۱۲ شاهد نبردهای پی در پی میان معارضین و ارتش سوریه بوده است. بافت خاص این مناطق به نحوی است که درصد قابل توجهی از جوانان در یکی از دو طرف نبرد این منطقه مشارکت دارند و به همین علت از حساسیت ویژه‌ای برای طرفین برخوردار است. در این میان، تجربه ۸ سال جنگ داخلی سوریه نشان می‌دهد برخی شهرها در این منطقه به منزله «کانون» می‌باشند!

شهرهای کانون از نظر نظامی واجد دو ویژگی می‌باشند. اول این‌که تصرف یا فتح آن برای یک طرف مشکل بوده و معمولا به آسانی دست به دست نمی‌شوند؛ دوم این‌که همین کانون‌ها عملا خط مرزی یا خطوط مقدم را تعیین کرده و قلمرو نظام سوریه و مخالفین را از هم تفکیک می‌کنند. با این توضیحات، روشن است که پیشروی‌ها زمانی پایدار خواهد بود که یکی از طرفین بتواند یک کانون را فتح کند. متناظر با همین نکته، در جریان مذاکرات آستانه طرف‌های ضامن تلاش کردند پادگان نظامی در این کانون‌ها دایر سازند تا به نوعی سیطره خود را بر این منطقه تثبیت و امکان تغییر خطوط مرزی را به حداقل برسانند!

در شمال استان حماه، مهم‌ترین کانون‌هایی که می‌توان نام برد عبارتند از «ابودالی»، «صوران»، «طیبة الامام»، «حلفایا»، «اللطامنة»، «محردة»، «مورک»، «قمحانه»، «المغیر»، «بریدیج» و «السقیلبیه». در این میان و در محور شمال غربی استان حماه، کمربند «المغیر-بریدیج-السقیلبیه» از سال ۲۰۱۳ مانند یک سپر محکم تمام تجاورزات گروه‌های تروریستی را دفع کرده و مانع پیشروی آنان در این محور شده است.

از نظر بافت طبیعی و تیپوگرافی نیز روستای المغیر و شهرهای بریدیج و السقیلبیه قطب‌های مشرف بر منطقه محسوب می‌شوند. ارتفاعات تپه‌های شمال المغیر بر محیط پیرامون کاملا مشرف است نه‌تنها توپخانه بلکه حتی دیده‌بانی‌های این منطقه نیز می‌تواند ستون‌ها و کاروان‌های نظامی در حال حرکت دشمن را متوقف سازد. اما همین روستای المغیر از نظر نظامی کاملا ذیل روستای کوچک اما فوق استراتژیک «بریدیج» محسوب می‌شود.

روستای «بریدیج» در فاصله ۲ کیلومتری شهر کرناز واقع شده و جمعیت آن تقریبا ۲۰ درصد کرناز می‌باشد؛ اما از ابتدای جنگ سوریه همواره بریدیج پایگاهی بوده که توانسته حملات به کرناز را دفع کرده و بر کرناز مسلط باشد. حتی دو بار گروه‌های تروریستی توانستند کرناز را اشغال کنند که ارتش سوریه از محور بریدیج توانست در فاصله کم‌تر از یک هفته بار دیگر کرناز را آزاد سازد. بریدیج علاوه بر کرناز، بر المغیر نیز مشرف است و به این ترتیب بارانداز تدارکاتی و حمایتی از آن منطقه محسوب می‌شود.

روستای بریدیج، یک روستای سنی‌نشین است که تعداد زیادی از جوانان آن به گروه‌های تروریستی پیوسته‌اند. با این حال، تمام عملیات‌های معارضین مسلح برای اشغال بریدیج ناکام بوده است. از نظر نظامی، علت این موضوع را شرایط شهر مسیحی‌نشین «السقیلبیه» می‌دانند. شهر سقیلبیه از دیرباز پایگاه مسیحیان در حاشیه ساحل سوریه و منطقه کوهستانی سهل الغاب بوده و طی دهه‌های اخیر تعدادی خانوار اسماعیلی‌مذهب نیز به آن‌جا مهاجرت کرده‌اند.

شهر سقیلبیه در ارتفاع حدودا ۷۲۰ فوتی نسبت به محیط اطراف از استحکامات طبیعی به مراتب بیش‌تری برخوردار است و اکثریت قاطع ساکنان آن نسبت به تعدی‌های احتمالی گروه‌های تکفیری و وهابی احساس خطر کرده و داوطلبانه در کنار ارتش سوریه می‌جنگند.

به این ترتیب مجموعا یک محور متشکل از شهر السقیلبیه و روستاهای المغیر و بریدیج از سال ۲۰۱۳ تاکنون مانند یک دیوار مانع پیشروی گروه‌های تروریستی در بخش شمال شرقی استان حماه شده است. این بار معارضین تصمیم دارند کار این محور را یکسره سازند تا بتوانند وارد مناطق جنوبی سهل الغاب و مناطق علوی‌نشین استان‌های ساحلی شوند.

ارسال نظر: