چند باور غلط پس از شکست در ورزش

کدخبر: 2183194

برخی باور ها و تصورات غلط در ورزشکاران شکست خورده منجر به ترک ورزش و یا شکست های بزرگتر می شود.

به گزارش خبرنگار گروه ورزش باشگاه خبرنگاران جوان، ورزش کردن همواره از اهمیت زیادی برخوردار است و رابطه مستقیمی با سلامت جسمی و روانی فرد و در نهایت جامعه دارد و نباید فراموش کرد که ورزشکاران همانند سایر افراد جامعه علاوه بر نیازهای جسمی نیاز به مراقبت های روانی دارند تا عملکرد بهتری داشته باشند.

روانشناسی در ورزش اگر بیشتر از تلاش و تمرین اهمیت نداشته باشد کمتر از آن هم نیست. ما همواره در خانواده و یا جامعه افراد زیادی را دیده ایم که به دلیل مسائل روانی که از بی توجهی به روان شناسی ورزشی سرچشمه می گیرد، ورزش را کنار گذاشته اند و یا این که نمی توانند به صورت مستمر آن را پیگیری کنند. مباحث روانشناسی ورزشی بسیار گسترده است و توجه به تمامی این مباحث از اهمیت ویژه ای برخوردار است؛ البته در این گزارش به یکی از مشکلات عمده ای که بیشتر ورزشکاران حرفه ای و نیمه حرفه ای با آن درگیرند می پردازیم.

باورهای غلط ورزشکاران بازنده

احمد قاضی عسگر، دانش آموخته روانشناسی ورزش از دانشگاه تهران ،مربی و مدرس مهارت های روانی در ورزش 12 باور غلط ورزشکاران بازنده را این گونه معرفی کرده است:

1. همه افراد تیم باید من را دوست داشته باشند و تائیدم کنند.

2. برای این که ورزشکاری ارزشمند و محبوب باشم، باید در تمام حوزه ها توانمند و بالیاقت باشم و در همه مسابقات دست آوردهای قابل توجهی کسب کنم.

3. محیط ورزش باید جایگاه عدل و انصاف باشدو همیشه باید با من خوب رفتار شود.

4. باورها و ارزش های مربی و هم تیمی هایم باید مشابه باورها و ارزش های من باشد. آنها باید کارها را همان طوری انجام دهند که من می خواهم و انجام می دهم.

5. افراد خاصی در تیم و محیط ورزش هستند که بد ذات و شرورند. آن ها باید برای رفتارهای زشت خود به شدت مورد مجازات قرار بگیرند.

6. من وقتی از عهده مسابقه یا تمرینی به خوبی برنیایم، نمایانگر این است که آدم بدی هستم؛ یک شکست خورده.

7. روزگار باید آن چه را من برای قهرمانی لازم دارم برایم فراهم سازد. قهرمانی باید آسوده و راحت باشد. من نباید سختی بکشم یا رنج ببرم.

8. اگر امور و اتفاقات مسابقه و تمرین آن طور نباشد که من می خواهم، موجب نهایت بدبختی می شود و فاجعه انگیز خواهد بود. وقتی امور بر وفق مراد نباشد، احساس شادمانی و خرسندی در زندگی محال است.

9. اجتناب کردن از مشکلات، آسان تر از روبرو شدن و حل و فصل نمودن آن هاست.

10. شکست های من به وسیله عوامل بیرونی (مربی، داور، هم تیمی ها و …) به وجود آمده است.

11. برای هر مشکل و مسئله ای همواره یک راه حل کامل و درست وجود دارد. اگر من نتوانم به آن راه حل دست یابم، بسیار وحشتناک و فاجعه آمیز خواهد بود.

12. تجارب و وقایع گذشته و تاریخچه زندگی ام تعیین کننده مطلق رفتارها و خصوصیات کنونی من هستند. اثر گذشته را در تعیین رفتارهای کنونی ام نمی توانم نادیده بگیرم.

این باورهای غلط نیاز به تغییر دارد تا عملکرد ورزشکار به طور قابل ملاحظه ای تغییر کند. بسیاری از ورزشکاران به خصوص در سنین نوجوانانی و جوانی در زمانی که با کوچکترین مشکل رو به رو می شوند دیگر نمی توانند به ورزش بازگردند و یا تا مدت زیادی کیفیت خود را از دست می دهند. بدون شک ورزشکاران بهتر است همان طور که هر از چند گاهی برنامه های تمرینی و یا برنامه غذایی خود را با مراجعه به یک مربی تغییر می دهند با مراجعه به روانشناسان ورزشی هم افکار خود را تغییر دهند و باور های غلط را کنار بگذارند تا به شرایط خوبی برسند.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان

مسئولیت صحت اخبار ارائه شده به عهده منبع خبر بوده و این رسانه صرفاً رسالت اطلاع‌رسانی خود را در این رابطه انجام می‌دهد.

ارسال نظر: