تقدیم کلید تهران به حامیان شهر آشوب زده

کدخبر: 2104163

کارگزاران با سود استفاده از حس انتقامجویی گروه های آشوب طلب فتنه ۸۸، در ظاهر با اتحاد استراتژیک موفق به تحمیل گزینه ای دو زیست به جریان اصلاحات برای سپردن کلید شهر به یکی از حامیان و مبلغان اصلی فتنه شد.

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری فارس کارگزاران با سود استفاده از حس انتقامجویی گروه های آشوب طلب فتنه 88، در ظاهر با اتحاد استراتژیک موفق به تحمیل گزینه ای دو زیست به جریان اصلاحات برای سپردن کلید شهر به یکی از حامیان و مبلغان اصلی فتنه شد.

منتخبان شورای شهر پنجم تهران 28 تیرماه امسال از بین 24 نامزد پیشنهادی برای شهرداری تهران 7 نفر را به عنوان کاندیدای نهایی انتخاب و مقرر شد این افراد برنامه های خود را برای اداره ساختمان بهشت و شهر تهران ارایه کنند، تنها با گذشت چند ساعت از اعلام این خبر شاهد انتشار تحلیل ها و انتقادات تند و متناقضی از این انتخاب ابهام آمیز بودیم که حاکی از وجود اختلافات شدید بین جریان ها و گروه های وابسته به دولت واصلاحات در انتخاب جانشین قالیباف برای چهار سال آینده می باشد.

از انصراف و اعلام بی خبری تعدادی از کاندیداها که بگذریم ، آرای ماخوذه برخی از کاندیداها معلوم الحال، نشان از آرایش های سیاسی جدید و تحرکاتی برای به قدرت رسیدن شاخه های تندرو اصلاح طلبان و کارگزاران است که در یک امر اشتراک نظرکامل با یکدیگر دارند و آن عبور از اعتدال و امید و بازگشت به دوران فشار و تخریب دهه 70 باتکیه بر صندلی شهردار تهران است که در این مسیر حتی به یادگار پدرخوانده نیز رحمی نکرده واین عضو پرحرارت روزهای نخست پیروزی لیست امید را به بسط نشینی و قهر اجباری وادار ساخته اند البته حوادث آینده ، غبار از چهره ابهام برداشته وواقعیت های پیش رو را شفاف تر عیان می سازد.

بعد از اعلام آمار 7 کاندیدای اول منتخبان شورای شهر پنجم این سوال در ذهن اغلب جریان ها ، گروه ها و فعالان سپهر سیاست ایران نقش بست که چرا دو کاندیدای اول لیست از بین چهره های سیاسی تندرو و غیر اجرایی که نسبت به دیگر کاندیداها از سابقه و توان مدیریتی و حتی جسمی کمتری برای اداره ایران کوچک برخوردار است، انتخاب شده اند و پرواضح بود که محمد علی نجفی یکبار در بوته آزمون مجلس برای اشغال یک وزارتخانه مطرح و از سوی نمایندگان بی اعتماد شناخته شد واز سوی دیگر به دلیل مشکلات جسمی و حاشیه سازی های گسترده قادر به ادامه حفظ و نگهداشت میراث فرهنگی کشور نبوده ، حال چگونه توان فعالیت گسترده در شهری با چنین حجم بالای کار و سازندگی را دارد.

این در حالی است که گزینه دوم نیز به لحاظ سبقه سیاسی و عملکردی از وضعیت بهتری نسبت به نجفی برخوردار نیست زیرا حسین مرعشی بواسطه فعالیت جدی در دوران فتنه 88 قطعا حائز صلاحیت های لازم برای اداره پاییتخت کشور نخواهد بود به نظر می رسد انتخاب این دو نفر فقط در قالب یک طرح مشترک از داخل اطاق فکرگروه های تندرو دو جریان اصلاحات و کارگزاران بیرون آمده و اظهار نظرات و تحلیل ها و انتقادات هم حزبی ها نیز دلیلی بر این مدعا است.

وکلای ملت در جلسه 22 مرداد سال 92 با ارائه مستندات و بیان دلایل متقنی به محمد علی نجفی رأی اعتماد ندادند که از جمله آن می توان به اظهارات ضد و نقیض وی درباره فتنه سال 88 ، امضای نامه‌ای در حمایت از سران فتنه ، حضور در تجمع مقابل دانشگاه شریف در تاریخ 16 آذر سال 88 و برخی دیگر از راهپیمایی های همان سال و ممانعت از نامگذاری میدانی در تهران به نام 9 دی در تاریخ 22 مرداد 92 اشاره داشت.

شاید بتوان یکی از دلایل اصلی اتحاد استراتژیک مشارکتی های سابق با کارگزاران تندرو و توافق آنها بر روی عبور از یادگار هاشمی و انتخاب گزینه ای همسو با اصحاب فتنه و عبور از خط قرمز های نظام که در تلاشی ناموفق با هوشیاری خانه ملت به شکست انجامید، موارد فوق باشد، قطعا این گروه تندرو که با تغییر نام حزب ، موفق به کسب کرسی هایی در شورای شهر تهران شده است برای عمران و آبادانی و توسعه تهران نیامده بلکه آمده تا اهداف و اغراض سیاسی خود را در قالب یک نهاد قانونی به جلو برده و با بازگشت قانونمند به ساختار قدرت، انتقام سختی از نیروهای انقلابی بگیرد.

شهر تهران با سلایق و گرایشات سیاسی، فرهنگی و اجتماعی متنوع و بعنوان مرکز اصلی تبادلات سیاسی و اقتصادی که در ضمن ام القرای اسلامی نامیده شده است ،از سویی نه تنها الگوی بسیاری از شهرها و کلان شهرهای کشوراست؛ بلکه هر نوع کنش، رویداد و تغییری در تهران به سرعت از سوی جامعه جهانی و کشورهای منطقه رصد و مورد توجه قرار می گیرد؛ حال با چه منطق و استدلالی کلید تهران را می توان تحویل یک چهره یا جریان های تندرو حامی آنها داد که در سال 88 هیچ وقعی به قوانین و منافع ملی کشورنگذاشته ودر حوادث پس از انتخابات تمام توان خود را برای تخریب چهره نظام و رهبری و به آشوب کشیدن شهربه کار گرفته اند.

در خاتمه باید به انتظار نشست و نظاره کرد، جریان اصلاحات و کارگزاران از آزمون انتخاب یک چهره سیاسی هنجارشکن و فتنه گر یا چهره سیاسی متخصص ساختارمند و قانونمدارچه رویکردی را اتخاذ خواهد زد و آینده سیاسی خود و منافع ملی کشور را به دست کدام گزینه می سپارد.

انتهای پیام/

منبع: فارس

ارسال نظر: