سکوت دیپلماسی برای صعود انتخاباتی!

گروه سیاسی « نسیم آنلاین »، داوود شیران:: مرور مواضع 10 روز اخیر آمریکایی‌ها علیه ایران و برجام و سکوت رئیس‌جمهور و وزارت خارجه کشورمان در قبال آن‌ها، شائبه و گمانه‌زنی‌هایی را در محافل تحلیلی و نگاه کارشناسان و تحلیلگران فراهم آورده است. وجه مشترک سؤالاتی که به ذهن متبادر می‌شود این است که چرا جناب آقایان روحانی و ظریف در برابر اتهامات آمریکایی‌ها ساکت‌اند؟ آیا به خاطر پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری است که روحانی و دستگاه دیپلماسی جرأت موضع‌گیری علیه دشمنان درجه‌یک این کشور را ندارند؟ چرا هنگامی‌که هفته گذشته ترامپ اعلام کرد «رفتار ستیزه‌جویانه ایران را تحمل نخواهم کرد» و مارک تونر، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا، 5 اردیبهشت در کنفرانس خبری گفت «ایران حامی تروریسم است» و همان روز هم، شان اسپایسر، سخنگوی کاخ سفید در کنفرانس خبری خود گفت «به دنبال بررسی و ارزیابی توافق هسته‌ای با ایران هستیم» و نیکی هیلی، نماینده آمریکا در سازمان ملل هم همان روز در مراسم کنگره جهانی یهود اعلام کرد «ایران کشور شماره یک حامی تروریسم دولتی در جهان و منبع شماره یک بی‌ثباتی در خاورمیانه است» آقایان ظریف و روحانی سکوت کردند؟ جالب آنکه هم‌زمان با این اتهامات علیه ایران، آقای عراقچی همان روز در گزارشی از نشست کمیسیون مشترک برجام در وین گفت «همه‌چیز خوب است و فعلاً موضع آمریکایی‌ها پایبندی به برجام است»!

علاوه بر این موارد روز 5 اردیبهشت، اتاق جنگ آمریکایی بازهم اخبار دیگری را بر خروجی خبرگزاری‌های خود قرار دادند؛ رئیس کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان آمریکا خواستار بازگشایی پرونده‌های جزائی مرتبط با جمهوری اسلامی و تشدید اقدامات علیه ایران شد و سخنگوی وزارت خارجه آمریکا هم خواهان آزادی فوری شهروندان آمریکایی شد که به‌زعم آمریکایی‌ها به روشی ناعادلانه در ایران بازداشت شده‌اند!

به نظر، این روز را باید در کنار روزهای تیره‌وتار دیگر در تقویم دیپلماسی کشورمان تیک بزنیم! ازیک‌طرف آمریکایی‌ها هرچه خواستند و توانستند اتهامات گذشته خود علیه ایران را بازهم تکرار کردند و در روزی که رهبر معظم انقلاب در دیدار مسئولان نظام و سفرای کشورهای اسلامی تأکید کردند که «سررشته دشمنی‌ها علیه اسلام به دست آمریکا و صهیونیسم است» و «باید در برابر آمریکا بایستیم»، آقای روحانی در فکر این بود که چه موقعی آن لحظه فرا می‌رسد که در آن محفل بگوید «جای هاشمی خالی است» و یا عصر آن روز، فقط به قصد پیروزی در انتخابات، دوباره وعده توخالی بدهد و بگوید: «رکود نداریم» و «بازهم یک برنامه صدروزه خواهم داشت» و یا مشاور فرهنگی‌اش واژه «سگ» را برای مصرف داخلی به‌کار ببرد!

در این روز، بازهم جمهوری اسلامی ایران به «حامی تروریسم بودن»، «رفتار ستیزه‌جویانه»، «عامل بی‌ثباتی در خاورمیانه»، «نقض حقوق بشر» و.. متهم شد ولی کسی از دولتی‌ها در برابر توهین و بی‌ادبی و اتهامات علیه جمهوری اسلامی دم برنیاورد.

گویا ترامپ و همفکرانش به توافق نانوشته انتخاباتی با جناب روحانی نیز پایبند نبوده‌اند و درصدد تمهید شرایط برای تحریم‌های دوباره علیه جمهوری اسلامی هستند، چه‌آنکه چندی پیش اتاق‌فکر و اندیشکده‌های آمریکایی از هر دو جناح دموکرات و جمهوری‌خواه به مقامات این کشور توصیه کرده بودند که به خاطر پیروزی روحانی در انتخابات ریاست جمهوری، فعلاً تحریم جدیدی صورت نگیرد و اساساً تحریم‌های جدید، انتخابات ایران و پیروزی مجدد دولت تدبیر و امید را به خطر می‌اندازد! روز 29 فروردین امسال بود که جان کری دموکرات در سخنانی در جمع اعضاء کمیته روابط خارجی سنا به آنان توصیه کرد «در مورد تشدید تحریم‌ها علیه ایران شتاب نکنید و تا انتخابات ایران صبر کنید» و پس از آن بود که باب کورکر، سناتور جمهوری‌خواه آمریکایی اعلام کرد که جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها طرح‌هایی را علیه ایران آماده کرده و فعلاً بررسی این طرح‌ها را به تعویق انداخته‌اند. غافل از آنکه ترامپ نمی‌توانست در برابر سکوت و خنثی بودن دستگاه دیپلماسی ایران جسورتر و وقیح‌تر نشود و یک گام دیگر به جلو نیاید!

رئیس‌جمهور آمریکا در 10 روز گذشته طی چندین مرحله؛ اول آنکه در یک کنفرانس خبری مشترک با نخست‌وزیر ایتالیا مدعی شد «ایران به روح برجام پایبند نیست» و دوم اینکه در گفتگو با آسوشیتدپرس اعلام کرد «ممکن است که در توافق نمانیم» و بعدازآن هم به نقل از خبرگزاری‌های آمریکایی، وی طی نشستی اعلام کرد «رفتار ستیزه‌جویانه ایران را تحمل نخواهم کرد» به لجام‌گسیتختگی خود علیه ایران ادامه داد و جناب روحانی هم برای صعود انتخاباتی در برابر آن سکوت کرد! حال‌ آنکه اظهارات تند و تیز مایک پنس، شان اسپایسر، تیلرسون، جیمر ماتیس و دیگر مقامات ارشد آمریکا علیه جمهوری اسلامی و در مقابل، سکوت و رویکرد انفعالی ظریف و بهرام قاسمی در 10 روز گذشته را هم به موارد فوق اضافه کنید.

البته ناگفته نماند که مواردی از این دست سکوت‌ها و سیاست های انفعالی «برجام و انتخابات به هر قیمت» برای قدرت‌طلبی و لذات دوروزه دنیوی در دولت تدبیر و امید بسیار بوده‌اند! همین بس که جناب روحانی در ایام نوروز امسال در برابر اظهارات تند و شدیداللحن ضد ایرانی غربی‌ها و هم‌پیمانانش در دو نشست «آیپک» (7 فروردین) و «شورای همکاری خلیج‌فارس» (10 فروردین) سکوت اختیار کرد و ترجیح داد برای تقویت پایگاه رأی خود در انتخابات ریاست‌جمهوری، با چتر و تز و پز روشنفکری به کوهنوردی برود و عکس اینستاگرامی منتشر کند!