ای کاش رسانه ملی هاشمی را همانگونه که بود نشان می‌داد

گروه سیاسی « نسیم آنلاین »- محسن فارسانی: حضور پر شور مردم در مراسم تشییع جنازه رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام را می توان یکی از سرمایه های اجتماعی نظام دانست. حضور مردم در مراسم وداع با یکی از نسل اولی های انقلاب اسلامی ایران ، یار دیرین امام خمینی ره و رفیق 59 ساله رهبری معظم نظام نشان از علاقه مردم به ادامه مسیری است که امام بنیان گذار آن بود و همچنان خواهان تداوم و رسیدن به آمال و آرمان های انقلاب اسلامی و پیوند نسل های بعدی انقلاب با نسل اولی هاست. اما یک بی تدبیری ساده سبب شد تا نظام همگام با نمایش این سرمایه اجتماعی هزینه گزافی را پرداخت کند. هزینه اعتمادی مردم به رسانه ملی؛ چیزی که باید در روز های سرنوشت ساز به داد مملکت برسد. مرحوم هاشمی رفسنجانی مثل خیل زیادی از انسان هایی که پای به خاک نهاده اند روزهایی با فرازو نشیب را طی کرد تا به مرحله حساب رسید، او در زندگی هشتاد و دو ساله اش به اقتضای انسان بودن تصمیمات صحیح و غلط فراوان گرفت که مطالعه در مورد آنها، به دلیل تاثیر مستقیم برخی از این مقدرات برمملکت، یکی از مهمترین منابع قضاوت آیندگان در مورد جامعه امروز است. همانگونه که برای مطالعات دوران مصدق، امروز ما مطبوعات آن دوران را بررسی می کنیم قطعا آیندگان نیز برای قضاوت افراد و دوران معاصر ما، از رسانه به عنوان یکی از منابع مورد مطالعه بهره خواهند برد. بهره ای که طی چند روز گذشته با پررنگ سازی از آقای هاشمی رفسنجانی، آن را مخدوش نموده ایم. هاشمی هشتاد و دوسال تصمیم گرفت و به تصمیماتش چه خوب چه بد عمل کرد پس حداقل اگر به عقاید و تصمیمات آن مرحوم احترام گذاشته واو را آنگونه که بود نشان می دادیم، بهتر بود. از دیگر سو مردم این عصر هر روز در شهر و کشوری نفس کشیده اند که مرحوم هاشمی هم در آن هوا نفس کشیده، مردم این عصر، هاشمی را در دوران مبارزات ستم شاهی، در روزهای پر التهاب اولیه انقلاب و در روز های جنگ دیده اند. مردم مدیریت هاشمی بر مجلس و دوران سازندگی را لمس کرده اند همانگونه که هاشمی را در روزهای بعد از ریاست جمهوری، دوران اصلاحات و ورود مجدد به عرصه انتخابات به یاد دارند، مردم در ایران هاشمی را از قیل از 57 تا 88 و اسفند 94 دیده اند و خودشان قضاوت کرده اند پس ای کاش هاشمی را همانگونه که بود نشان می دادیم نه کمتر نه بیشتر. چرا که با تحریف رسانه ای و تاریخی فقط سرمایه بزرگ اجتماعی کشور یعنی اعتماد به رسانه ملی را به حراج گذاشتیم. اتفاقات ملی یکی از بزنگاه های انتخاب رسانه ها توسط مردم هستند. که روزهای گذشته برخی ازرسانه های ما و از جمله رسانه ملی نتوانستند نمره قبولی در آن دریافت کنند. مهمترین سرمایه هر رسانه مخاطبان آن رسانه و اعتماد مخاطبان به آن رسانه است، مخاطب رسانه توقع دارد در دوران انفجار اطلاعات و روز های تاخت و تاز فضای مجازی ، یک رسانه با بیشترین سرعت، دقیق ترین اخبار صحیح و واقعی را در اختیارش قرار دهد و مخاطب در ازای دریافت این کالای ظریف، وقت گرانبها و ورودی های ذهنش را با فراق بال در اختیار رسانه قرارمی دهد، کمترین محصول این فرآیند ، جهت گیری ورودی های ذهنی مخاطب در جهت نیل به اهداف مورد نظر رسانه می باشد. زمانی که اعتماد مخاطب به رسانه داخلی از بین برود، به سمت دیگر رسانه ها سوق داده خواهد شد که الزاما آنها دلسوز این مردم و کشور نیستند. و این یعنی آغاز فاجعه ملی، چرا که دیگر مردم رفتارهای اجتماعی و سیاسی شان را بر اساس ورودی های مخدوش دیگران تعریف خواهند نمود. نمونه بازر این فاجعه را می توان در سوریه به وضوح مشاهد کرد.