پرویز امینی
لاریجانی بهترین معدل حداقل‌گرایی در کشور است
لاریجانی می‌تواند حداقل‌هایی از جریان اصول‌گرایی و نیز جریان دولت و حتی اصلاح‌طلبان را نمایندگی کند، کاری که اکنون در ریاست مجلس متکثر دهم نیز انجام می‌شود و گروه‌های متفاوت درون مجلس از پایداری تا اصلاح‌طلب تا اصول‌گرایان سنتی تا گرایش‌های نوگراتر تا منفردها و دولتی‌ها و... وی را به عنوان نقطه تعادل این حداقل‌گرایی قبول کرده‌اند.
به گزارش « نسیم آنلاین »، پرویز امینی، کارشناس مسائل سیاسی در کانال تلگرام خود نوشت:
پیش به سوی انتخابات ۹۶ (8) انسدادزدایی از ضلع اول: گفتمان توسعه؛ «تغییر ریل» و «تغییر لوکوموتیوران»همانطور که گفته شد، گفتمان توسعه‌گرا در چهره دولت یازدهم در موقعیت انسداد است. اهم دلایل این انسداد:
۱) ناکامی ایده حل مسائل اقتصادی از راه روابط خارجی و همگرایی با غرب. ناتوانی دولت یازدهم در بهبود وضعیت اقتصادی کشور دارای اجماع ملی است. علاوه بر این رکود بی‌سابقه و طولانی و فساد گسترده را نیز باید به فهرست ناکامی‌های دولت یازدهم اضافه کرد.
۲) بن‌بست در چشم انداز ایده مرکزی دولت با ظهور تغییرات نامطلوب خارجی از جمله رئیس‌جمهور شدن ترامپ و نیز نقض برجام با تداوم قانون ایسا و اظهار اشتباه ظریف در اعتماد به کری.
۳) بنابراین ولو با پیروزی روحانی در انتخابات پیش رو (فعلا و کماکان احتمال اول است)، انسداد گفتمان توسعه‌گرا برطرف نخواهد شد. پیروزی روحانی، نه نتیجه عملکرد و نه نتیجه امیدواری مردم به ایده دولت در آینده است بلکه مزیت‌های نسبی روحانی نسبت به نامزدهای مطرح کنونی است. این مزیت‌ها رئیس‌جمهور مستقر بودن و در اختیار داشتن همه ابزارهای رسمی و غیررسمی دولتی، توانایی سیاست‌ورزی بهتر و خلاء آلترناتیو پرقدرت در وضعیت کنونی است. بنابراین دولت روحانی از روز اول بعد از انتخابات، با بهمن نارضایتی مردم مواجه خواهد بود و با شیب تندی در افکار عمومی نزول خواهد کرد(تکرار تجربه هاشمی بعد از سال ۱۳۷۲).
۴) درواقع پیروزی روحانی نیز رافع این انسداد منجر به سقوط نیست. گفتمان توسعه‌گرا برای تعدیل این انسداد باید از کلیشه‌ها و ذهنیت‌های رایج عبور کند و طرحی نو بیاندازد و این طرح نو البته مستلزم ریسک‌پذیری است.
این طرح نو شامل تغییر ریل و نیز تغییر لوکوموتیوران است. ریل حل مسائل کشور از موضع برون‌زایی هم به مقصد نرسیده است و هم افقی پیش روی ندارد. روحانی نیز پس از اصرارها برای حرکت قطار کشور بر روی این ریل و اغراق‌ها درباره برجام به عنوان میوه این برون‌زایی، اینک به داخل و مباحث داخلی مثل حقوق شهروندی و شرمساری از لغو سخنرانی و... روی آورده است اما ذهنیت شکل گرفته از او اجازه نمی‌دهد این شیفت از خارج به داخل، پذیرفته شود.
بنابراین تغییر ریل به داخل، مستلزم تغییر لوکوموتیوران نیز هست. در بین گزینه‌های موجود که بتواند تغییر ریل و تغییر لوکوموتیوران را توأمان برای گفتمان توسعه‌گرا انجام دهد، علی لاریجانی است.
علی لاریجانی با مشخصاتی که دارد، می‌تواند بهترین نماینده کنونی گفتمان توسعه‌گرا باشد. چرا که شیفت به داخل از خارج را بهتر از روحانی نمایندگی می‌کند و نیز چهره تازه‌تری است که می‌تواند فشار قدرتمند اعتراض اجتماعی به گفتمان توسعه‌گرا در دولت روحانی را نیز تعدیل کند.
علی لاریجانی علاوه بر برخی ویژگی‌های عمومی مثل توسعه‌گرایی و توانایی سیاست‌ورزی و شراکت با دولت روحانی، از خصوصیتی برخوردار است که با شرایط امروز جامعه سیاسی ایران نیز تطبیق می‌کند.
علی لاریجانی، «معدل حداقل‌گرایی» در کشور است. جامعه سیاسی ما آنچنان متکثر است که کسی نمی‌تواند خواسته‌های حداکثری خود را پیش ببرد و از حداقل‌ها راضی می‌شوند. لاریجانی به لحاظ سیاسی، درست کاراکتری است که بهترین معدل حداقل‌گرایی است.
لاریجانی می‌تواند حداقل‌هایی از جریان اصول‌گرایی و نیز جریان دولت و حتی اصلاح‌طلبان را نمایندگی کند. کاری که اکنون در ریاست مجلس متکثر دهم نیز انجام می‌شود و گروه‌های متفاوت درون مجلس از پایداری تا اصلاح‌طلب تا اصول‌گرایان سنتی تا گرایش‌های نوگراتر تا منفردها و دولتی‌ها و... وی را به عنوان نقطه تعادل این حداقل‌گرایی قبول کرده‌اند.
