آقای ربیعی با وجود این همه بیکار چطور مشکل بیکاری را به طور نسبی حل کردید!/ آمارهای کاغذی مشکل بیکاری را حل نمی‌کند

به گزارش « نسیم آنلاین » روزنامه جهان صنعت نوشت: وزیر کار می‌گوید مساله بیکاری به طور نسبی هضم شده است! البته با آمارهای دولتی وجود 5/2 میلیون بیکار، حتما بیکاری از نظر جناب وزیر هضم هم خواهد شد. علی ربیعی معتقد است که رشد صنعت بالای 10 نفر منفی بوده است. در این بخش ریزش کار داشته‌ایم اما سهم بنگاه‌های کوچک و غیررسمی افزایش پیدا کرده و مساله بیکاری به طور نسبی هضم شده است که این امر نشان‌دهنده نقش بنگاه‌های خرد و کوچک در اقتصاد کشور است. با وجود کاهش 50 درصدی ظرفیت بنگاه‌های تولیدی و واحد‌های فعال کشور و رکود شدید حاکم بر صنایع کشور، چگونه می‌توان گفت اشتغالزایی داشته‌ایم! با وجود افزایش تعداد فارغ‌التحصیلان دانشگاهی، افزایش تعداد مراجعات برای دریافت بیمه بیکاری، ورود روز‌افزون زنان به بازار کار که همگی نشان از افزایش جمعیت فعال کشور دارد، نمی‌توان باور کرد که در هشت سال گذشته تعداد بیکاران در حدود دو میلیون و 500 هزار نفر درجا بزند!

با وجود شاخص‌های متعدد افزایش جمعیت فعال، ورود فارغ‌التحصیلان دانشگاهی به بازار کار، ریزش نیروی کار بنگاه‌های تولیدی، رکود شدید و عدم اشتغالزایی صنایع بزرگ، کوچک و متوسط به طور کل رکود شدید حاکم بر اقتصاد کشور باور آمار دولتی 5/2 میلیون بیکار ایرانی بسیار سخت است! در حال حاضر رتبه ایجاد فضای کسب و کار ایران میان 180 کشور دنیا، 135 است. با کاهش رتبه فضای کسب و کار، ریسک سرمایه‌گذاری افزایش پیدا کرده و منابع به سمت‌ سودهای بی‌دردسر و بدون مالیات بانک سرازیر شده است.صنایع کوچک و متوسط اشتغالزایی اندکی داشته‌اند چه آنکه عمده رشد اقتصادی کشور ناشی از فروش نفت خام و افزایش درآمدها از این محل است که صنایع بزرگ مرتبط با آن با رشد مواجه شده‌اند. بنابراین این رشد را نباید به حساب صنایع دیگر و بخش خصوصی کشور‌ گذاشت. بنگا‌ه‌های کوچک آسیب ندیدند! ربیعی، وزیر کار معتقد است که بنگاه‌های کوچک در زمان تحریم‌ها کمترین آسیب‌ را دیده‌اند و این بنگاه‌های کوچک و سهم آنها در اشتغال کشور غالب است! صنایع کوچک بی‌بهره از حمایت‌های دولتی، بدون دریافت یارانه خود طی سال‌های اجرای هدفمندی یارانه‌ها با افزایش هزینه حامل‌های انرژی، حمل‌و‌نقل، قیمت مواد اولیه، هزینه دستمزدها، بیمه، مالیات و... چگونه کمترین آسیب‌ها را در دوران تحریم دیده‌اند‌؟ چگونه سهم آنها در اشتغال کشور غالب است؟ به نظر می‌رسد عمده افزایش در سرمایه‌گذاری‌ها و به تبع آن افزایش اشتغال و رشد اقتصادی ناظر بر همین بخش‌های تحت حمایت دولتی آن هم به شکل محدود و موقتی و برای نجات این بنگاه‌های کلان از خطر رکود و ورشکستگی و توقف تولید بوده و عملا در مورد بنگاه‌های کوچک و متوسط که عمده مردم در چنین فضاهایی به فعالیت اقتصادی می‌پردازند عملا مورد حمایت مادی و معنوی قرار نگرفته‌ یا حداقل اثر این حمایت‌ها در فعالیت‌های اقتصادی مردم و بخش غیر‌دولتی دیده نمی‌شود بلکه حتی بر عکس آن، کسب ‌و کارهای کوچک دچار کمبود نقدینگی و رکود شده‌اند.

همچنین تجربه چند سال گذشته در اعطای تسهیلات بانکی با هدف ایجاد اشتغال نشان می‌دهد صرف تزریق منابع نمی‌تواند سیاست مناسبی در این خصوص به شمار آید. رکود بخش تولید و رقابت‌پذیری پایین محصولات تولیدی در مقایسه با کالاهای وارداتی به ویژه از منظر قیمت تمام‌شده نشان‌دهنده عدم جذابیت سرمایه‌گذاری در این بخش از نگاه سرمایه‌گذاران بوده و خروج منابع تزریق‌شده به این بخش را به دنبال داشته است. به همین دلیل‌ ایجاد اشتغال پایدار نیز در کشور رو به کاهش گذاشته است، حجم اشتغال کشور افزایش چندانی نداشته و در برخی مقاطع از تعداد فرصت‌های شغلی نیز کاسته شده است.بر این اساس اینکه بگوییم نرخ بیکاری 5/2 میلیون نفر است و افرادی را که دو ساعت درهفته کار می‌کنند یا دانشجویان و سربازان را شاغل بدانیم‌، چنین محاسباتی قطعا منجر به اعلام این آمار کذایی می‌شود.

حالا برخی نمایندگان مجلس و کارشناسان بازار کار می‌گویند‌ محاسبات مرکز آمار ایران چندان دقیق نیست و نمی‌توان آن را ملاک اصلی برنامه‌ریزی‌ها دانست چون نشان‌دهنده تعداد واقعی بیکاران و سیمای بازار کار ایران نیست. از این‌رو‌ به تازگی آمارهای مختلفی از تعداد بیکاران از پنج میلیون نفر تا هفت میلیون نفرازسوی کارشناسان و نمایندگان مجلس ارائه شده و این اختلاف نظرها حتی درباره تعداد اشتغال ایجاد شده دولت نیز مشاهده می‌شود. اگر تعداد بیکاران برخلاف چیزی که مرکز آمار می‌گوید بین پنج تا هفت میلیون نفر باشد احتمالا نرخ بیکاری نیز دیگر نمی‌تواند ۱۱ درصد باشد و احتمالا باید تا سه برابر این میزان در نظر گرفت‌ بنابراین اگر نرخ بیکاری عمومی کشور ۳۰ درصد باشد، بازار کار در شرایط بحران کامل قرار دارد.

معاون اشتغال وزارت کار می‌گوید این روش خوبی نیست که بدون کارشناسی درباره مباحث تخصصی سخن گفته شود. بنابراین باید آمار و ارقام متفاوت را به صورت کارشناسی توضیح دهیم. منصوری معتقد است درباره تعداد بیکاران و اشتغال ایجاد‌شده توسط دولت برخی در حال حل کردن جدول ضرب هستند و اینها مشکلی از جامعه را حل نمی‌کند. وی ادامه داد: باید راهکار ارائه دهیم و مشکل کشور با اعداد حل نمی‌شود. جامعه باید حس کند که اشتغال ایجاد شده و اگر از من بپرسند حس جامعه چیست، می‌گویم مردم از وضعیت اشتغال راضی نیستند ولی کوشش دولت این است که اوضاع معیشتی و اشتغال مردم درست شود. اما غلامرضا کاتب، رییس فراکسیون اشتغال مجلس می‌گوید مسوولان دولتی و وزارت کار در جلسات خصوصی تعداد بیکاران را پنج میلیون نفر می‌دانند ولی در آمارها دو میلیون و ۷۰۰ هزار نفر عنوان می‌شود. همچنین معاون وزیر کار در هفته گذشته با وجود انتشار گزارش بیکاری مرکز آمار ایران، تعداد بیکاران را سه میلیون و ۵۰۰ هزار نفر دانست! با این وجود‌ غلامرضا مصباحی‌مقدم، دیگر نماینده مجلس نیز می‌گوید تعداد بیکاران در حال حاضر هفت میلیون نفر است و جوانان جویای کار باید آموزش کارآفرینی ببینند تا خودشان شغل ایجاد کنند و دست نیاز به‌ سوی دولت دراز نکنند.علیرضا محجوب، عضو کمیسیون اجتماعی مجلس نیز در وزارت کار با ارائه آمار متفاوتی از عملکرد اشتغالی دولت و اینکه در سال گذشته ۶۰۰ هزار نفر به بیمه تامین اجتماعی اضافه شدند گفت: هر‌چند در دولت تدبیر و امید تعداد بیمه‌شده‌ها از 2/7 میلیون نفر به ۱۲ میلیون نفر رسیده، اما تنها ۲۰ درصد از افرادی که در لیست بیمه‌ها اضافه می‌شوند، دارای شغل جدید هستند. اگر این‌گونه که این نماینده مجلس گفته بخواهیم آمارها را بررسی کنیم باید گفت از حدود 2/1 میلیون شغلی که رییس‌جمهور می‌گوید ایجاد شده تنها ۲۴۰ هزار شغل جدید است و مابقی مربوط به جا‌به‌جایی نیروی کار، شاغلانی که قبلا بیمه نبوده‌اند و افرادی که شاغل نیستند ولی خود را بیمه کرده‌اند، می‌شود بنابراین سخنان وزیر کار برای اینکه می‌گویند مساله بیکاری به طور نسبی هضم شده دردی از درد خیل عظیم بیکاران کار حل نمی‌کند‌! آمارهای کاغذی دولتی هم موید حضور بی‌شمار شاغلان در جامعه و کم بودن بیکاران نیست.