ارزیبی تحلیلگر عراقی از وضعیت این روزهای بغداد؛
بحرانهای بی پایان عراق
نویسنده عراقی در مقالهای درباره علت معضلات کنونی کشورش نوشته که سلسله بحرانهای سیاسی و اقتصادی و امنیتی عراق، پس از اشغالگری آمریکا ایجاد شد، این در حالی است که قرار بود پس از اشغالگری عراق، این کشور بر مبنای دموکراسی ساخته شود.
گروه بین الملل « نسیم آنلاین »- عراق پس از حمله آمریکا به این کشور در سال 2003 مرتبا دچار بحران سیاسی، اقتصادی و امنیتی است که آخرین مورد آن به تنشهای اخیر عراق در پارلمان به دنبال اجرای برنامه اصلاحات دولت مربوط می شود، هرچند بحران سیاسی حاکم بر جامعه عراق، در حال حاضر تا حدودی کاهش پیدا کرد و روند سیاسی تا حدودی به روال عادی و معمولی خود بازگشت.
"عبدالله جعفر کوفلی" نویسنده و روزنامهنگار عراقی در مقالهای با عنوان "سلسله بحرانهای عراق" که در پایگاه خبری عراقی شفق نیوز منتشر شده است، نوشت: ضرب المثلی در چین با این مضمون که "تنها مشکلی که راه حل ندارد، عدم وجود مشکل است". این بدین معناست که مشکلات و بحران ها هر اندازه بزرگ باشد، باید راه حلی باشد که بتوان آن را حل کرد و به همین دلیل است که حیات استمرار دارد و اختلافات در رویکردها و گرایش ها باقی می ماند.
عراق به عنوان کشوری که دارای قومیت ها، ادیان و طیف های مختلف است، شاهد بحران های سیاسی و اقتصادی و امنیتی خاصی پس از اشغالگری آمریکا در عراق در سال 2003 که قرار بود پس از آن کشور بر اساس دموکراسی ساخته شود، است. اما تصمیمات واشنگتن در خصوص انحلال دو وزارتخانه مطبوعات و دفاع عراق در دوره "پل برمر" حاکم غیر نظامی عراق، منجر به ایجاد بحران های اقتصادی، امنیتی و سیاسی شد و عدم ارائه راهکارهای جدی و ریشهای برای حل معضلاتی که عراق اکنون از آن رنج می برد، باعث بروز دیگر بحرانها مانند گسترش تروریسم، انزوای سیاسی و اهمال ارائه خدمات به دیگر مناطق با انگیزه های طایفه ای شد.
کوفلی افزود: حتی برنامه های اصلاحی دولت حیدر العبادی که موافقت مردم عراق را به همراه دارد، از راهحلهای موقتی است که کشور به مدت یک سال با آن دسته و پنجه نرم می کند و در واقع این اصلاحات به منزله واکنشی است که حیدر العبادی از درگیری و چالش حزبش با رقیب خود(نوری المالکی) رنج میبرد.
وی در ادامه مقاله خود نوشت: بحران از چارچوب حزبی به دولت منتقل شد و پس از آنکه اصلاحات نتیجه ای در بر نداشت، بحران به پارلمان راه یافت که با تحصن و اعتراض گروهی از نمایندگان مواجه شد و در نهایت تا برکناری ریاست پارلمان هم پیش رفت.
بدین ترتیب، بحران سیاسی عراق به یک بحران قانونی و حقوقی تبدیل شد و مجلس عراق عملا به میدان جنگ تبدیل شد. سلسله بحرانهای منطقه نه تنها متوقف نمی شود، بلکه یکی پس از دیگری بوجود می آید و حجم هیچ کدام از این بحرانها کمتر از دیگری نیست.
نویسنده عراقی در پایان می نویسد که بحران های عراق نباید با راه حل های موقتی حل شوند و اگر مشکلات به صورت ریشه ای حل نشود، منبع بحران های دیگر خواهد شد.